Beste Johanna en Ben,
Dank voor jullie zeer snelle antwoord en hulp, ik ben zeer onder de indruk.
Hiermee komt een lange zoektocht ten einde die begon met een beschuldiging, uit Mei 1943, aan het adres van de Nederlandse Consul in Casablanca (Marokko) door de Nederlandse Legionair NOOITRUST vanwege het niet verlenen van hulp. NOOITRUST verklaard bij een bezoek aan de Consul vergezeld te zijn van een collega "den Legionnair Nolson of Nelson, vermoedelijk een zoon van een Vlissingse reeder". Hij voegt er nog aan toe: "De jongen was toen ziek".
Lange tijd was verder onderzoek niet mogelijk, totdat het Franse Ministerie van Defensie de lijsten van buitenlandse oorlogsvrijwilligers uit 1939-1940 openbaar maakten. Daar verscheen de naam: Edouard NOLSON Né(e) le/en 28-07-1904 à Gand (Belgique).
Bij opgegeven namen van Legionairs is het altijd nog even oppassen, maar echte "valse" namen komen relatief weinig voor. Daarentegen wel verbasteringen en ver-Frans-ingen en een enkeling pruts wat met zijn geboortejaar.
Toch bleef het ondanks Delpher, daar Nolsen als reeder trouwens wel gevonden, en OpenArchieven.nl lastig.
Inmiddels was mij door onderzoek naar de motivatie van Legionairs wel bekent geworden dat dramatische gebeurtenissen in de familie vaak aanleiding waren om, later, dienst te nemen. Het is wrang maar de veronderstelde ouders voldeden aan dit profiel. De moeder komt vroeg te overlijden. De vader hertrouwd, helaas sterven bij zijn 2e vrouw veel kinderen jong. Kort daarna overlijdt de vader.
Nu is dus bevestigd dat deze treurige familiegeschiedenis inderdaad bij Eduard Jan Lodewijk NOLSON hoort.
Frans Janssen