Goede dag, Ik ben nieuw op het forum en ben pas onlangs begonnen met het onderzoeken van mijn familiegeschiedenis. Ik heb al aardig wat kunnen vinden via online bronnen. Echter kom ik bij mijn overgrootvader tot een opmerkelijke ontdekking, maar wellicht dat dit vaker voorkomt en iemand mij kan uitleggen hoe zoiets kan komen. Het gaat om Hendricus Laurenssen geboren op 12 maart 1895 te Herpen en overleden op 18 februari 1940 te Apeldoorn. Ik heb als moeder gevonden Hendrica Laurenssen geboren op 29 juni 1861 te Zeeland en overleden op 21 november 1928 te Helmond. De vader staat als Nomen Nescio vermeld. Bij de geboorte van Henricus Laurenssen staat vermeld dat het kind erkend is door de moeder op 11-12-1900. Later ben ik de naam van Hendrika weer tegen gekomen maar dan geschreven als Lourenssen. Hier zie ik meerdere kinderen van haar met eenzelfde notering bij de geboorte aangifte. Wat zouden hiervan de redenen kunnen zijn? Zelf heb ik als gedachte dat het om adopties gaat, of kinderen voortgekomen zonder huwelijk. Is dit echter nog wel na te gaan? Als iemand hier ervaringen heeft met vergelijkbare situaties hoor ik het graag of wellicht andere theorieën.

Nomen Nescio = NN ofwel Onbekend.

Schrijfwijze Laurenssen of Lourenssen zal allebei voorkomen en ook wel met 1 s of 2 s-en. Ook Hendrika kan op verschillende manieren geschreven worden (bijv. Hendrica).
Hendrika zal om een of andere reden niet gehuwd zijn maar wel kinderen hebben gekregen. Dat komt vaker voor; het is en blijft gokken naar de reden.

Inderdaad een ongehuwde moeder. Vader onbekend. Misschien dat er in het bevolkingsregister een vaste huisgenoot van haar gevonden kan worden die mogelijk ook de vader kan zijn van de kinderen.  Maar geen bewijs. De erkenning door de moeder vindt (zoals wellicht bekend) plaats enige tijd na de geboorte omdat zij zelf geen aangifte van de geboorte heeft kunnen doen en er geen echtgenoot was die de geboorteaangifte kon doen.

mvg-Ben

https://www.familysearch.org/ark:/61903/3:1:939F-KDSQ-4G?i=458&wc=10739081&cc=2026223

Deze geboorteakte is het bekijken waard. 

Wat is laat? Ik ben regelmatig erkenningen tegen gekomen die pas ten tijde van het huwelijk van de geborene worden gedaan. Het was toch een extra handeling voor de moeder. Vaak werd deze dan pas gedaan als er noodzaak was: voorgenomen eigen huwelijk, voorgenomen huwelijk van het kind of de inschrijving voor de militie, en waarschijnlijk diverse andere redenen.

mvg-Ben 

De link die ik heb geplaatst is een andere Hendrika. Deze is van 12-08-1860 en geboren in Herpen.

Niet Hendrika geboren op 29 juni 1861 te Zeeland.  

Hendrica Laurenssen, geboren op 29.6.1861, is een dochter van Gerardus Laurenssen en Anna Hazelbergs.

Vrouwen die niet huwden maar wel kinderen kregen (meestal  van dezelfde man) ken ik ook in m'n familiegeschiedenis. M'n overgrootmoeder kreeg er op die manier vijf. Haar vermoedelijke partner (enig kind dus geen enkele nazaat vanuit zijn ouderlijk gezin en dus evenmin DNAonderzoek mogelijk) kwam uit een soortgelijke relatie. Haar enige trouwlustige kind werd pas door haar erkend toen die wilde trouwen, maar alleen de moeder erkende. Vaak had het te maken met armoede: zelfs om een briefje van onvermogen op te halen ivm voorgenomen trouwerij, moest je minstens éen dag niet werken. En als de partner uit het buitenland kwam (bv Duitsland) dan kostte het nóg meer tijd.

In mijn geval lukte het de vermoedelijke vader te achterhalen door van elk van haar kinderen na te gaan:

- wie deden de aangifte? Steeds haar ouder(-s), of ook wel anderen? Zo ja, wie?

- hoe luidt de voornaam/voornamen? Gebruikelijk was in die tijd nog, de eerste jongen naar de vader van de vader en het eerste meisje naar de moeder van de moeder te vernoemen, enz. Dat kán een aanwijzing zijn. Je moet dan wel de namen van Hendrika's ouders én grootouders weten want die namen vallen dan af.

- niet alleen bevolkingsregisters kunnen aanwijzingen geven, soms leveren Woningboeken betere resultaten (bv in Amsterdam). Je kunt dan ook de buren en buurtgenoten bekijken. Vaders behoorden doorgaans tot dezelfde sociale laag als de moeders en woonden dus vaak bij elkaar in de buurt.

- als ze nooit een beroep op gemeentelijke sociale steun / Armenzorg gedaan heeft, is er waarschijnlijk een betalend persoon geweest die de vader kan zijn. Want op steun van bv de kerk / diaconie hoefde een ongehuwde meestal niet te rekenen. Mogelijk is hij dan ook de vader van ál haar kinderen. Als ze wél een beroep op steun heeft gedaan, is er mogelijk een gemeentelijk dossier van bewaard. Daar staan wel eens bijzondere zaken in...

- in het "ergste" geval waren de kinderen een onbedoeld gevolg van het oudste beroep ter wereld. In dat geval heb je mogelijk iets aan notarisarchieven of aan oude politierapporten, want buren klaagden vaak over de overlast die "vreemde manspersonen", al dan niet dronken, in het buurtje veroorzaakten.

https://www.openarch.nl/show.php?archive=bhi&identifier=f6bb93e4-09b2-a23c-2b4e-1b70c72d76b9&lang=nl&six=1

Zeer ingewikkelde familie om uit te zoeken. Ik denk dat dit ook de juiste Hendrika is (scheelt 1 dagje) 

Ik wens u heel veel succes.