Wie weet wie de vader was van Willem Frederik van Welzen, geboren te Leiden op 4 januari 1865? Zijn moeder was Geertruida van Welzen.Zij erkent pas op 2 augustus 1884 de moeder van hem te zijn.Hij krijgt dan waarschijnlijk de achternaam van zijn moeder.Geertruida van Welzen was de op 16 januari 1844 te Leiden geboren dochter van Cornelis van Welzen en Geertruida Ginjoolen.

Dit thema is hier wel vaker langsgekomen... Ja, zijn moeder erkent hem. Dat mag ze doen zodra ze uit het kraambed is gekomen, of als de zoon 18 jaar is (want dan moet hij loten voor de dienst) of desnoods op haar sterfbed. Maar het HOEFT niet, alleen bestaan er dan geen familierechtelijke betrekkingen tussen moeder en kind: zij kan z'n huwelijk niet verbieden, en hij kan niet van haar erven. 

Het wurm heeft niettemin vanaf z'n eerste ademtocht Van Welzen geheten. Daar verandert zo'n erkenning niets aan. Hoe had hij anders genoemd moeten worden?  Willem Frederik Anoniem?

Sorry, over de onwettige vader kan ik niets zeggen, dus je hebt hier niets aan. Maar deze misvatting wilde ik toch even uit de wereld helpen.

Voor wat het waard is [link]:

Geertruida Van WELZEN, geboren op 16‑01‑1844 te Leiden. Misschien de moeder van Willem Frederik van Welzen, geboren 4 juni of juli 1865, overleden 26 mei 1942. Hij was straatmaker of gemeentewerker van beroep. Zijn moeder was Geertruida van Welzen. Zij moet als huishoudster bij een landheer in dienst zijn geweest en baarde zo een onwettig kind dat de naam van zijn moeder kreeg: Van Welzen. 

Vervolgend op eerdere reacties:

BS Leiden G akte 40 aangifte 7/1/1865, (*) 4/1/1865 Willem Frederik, moeder is Geertruida van Welzen, 20, zonder beroep, ongehuwd, won. Leiden. In marge: 2/8/84 heeft Geertruida van Welzen erkend de moeder te zijn. [Dat zij in januari 1865 op 20-jarige leeftijd huishoudster zou zijn is (dus) zeer onwaarschijnlijk.]

BS Leiden 2/8/1884 akte 952 verklaart Geertruida van Welzen, 41, werkster, won. Leiden, haar kind te erkennen, (*) Leiden 4/1/1865. (Daardoor krijgt Willem Frederik extra rechten en plichten. Bijvoorbeeld: hij kan nu meedelen in de eventuele nalatenschap van Geertruida en hij dient (tot een bepaalde leeftijd) Geertruida toestemming te vragen tot het aangaan van zijn huwelijk.

Willem Frederik huwt Leiden 11/5/1892 (akte 93) met Maria Rietkerken. (3x bron: erfgoedleiden.nl)

Re: W. van der Kooij

"Geertruida van Welzen, 20, zonder beroep, ongehuwd, won. Leiden" en "Dat zij in januari 1865 op 20-jarige leeftijd huishoudster zou zijn is (dus) zeer onwaarschijnlijk."

Dat laatste valt m.i. nog maar te bezien. Dienstmeiden die zwanger werden werden geregeld (al dan niet met een afkoopbedrag ter grootte van het verantwoordelijkheidsgevoel dan wel schuldgevoel van de betreffende werkgever) subiet 'aan de dijk gezet' als zichtbaar werd dat ze zwanger waren. Dat Geertruida op het moment van de geboorteaangifte 'zonder beroep' was zegt dus vrij weinig.

Ik haak juist af bij de vermelding "huishoudster". Een meisje van 20 is dat überhaupt niet. Dienstbode kan wel. En verder, ach, het is altijd een mooi verhaal voor het nageslacht.

@ -Bart-

Zie ook de reactie van Petra; een huishoudster was een geheel andere functie dan een dagmeisje, dienstmeid, dienstbode enzovoort...

In principe komt de hele volwassen mannelijke bevolking van Leiden in aanmerking voor het vaderschap.
Fantaseren over een werkgever, die ze blijkbaar niet eens had, heeft absoluut niets met genealogie te maken.

Een werkster was in 1884 trouwens geen hulp in de huishouding, maar de benaming voor een vrouwelijke arbeider,
bijvoorbeeld in de Leidse textielindustrie.

Die vader vind je 150 jaar later niet meer terug, waarbij ook nog eens de theoretische mogelijkheid bestaat, 
dat de arme Geertruida zelf niets eens wist, wie de vader was.

Dat Geertruida bij een landheer in dienst zou zijn geweest rond 1865 is niet iets waarover ik fantaseer, maar wat uit latere familieverhalen is opgetekend.Dit verhaal gaat al sinds jaren rond in de familie.Misschien is het allemaal een beetje aangedikt of opgeklopt.Ik weet het niet.En waarom zou een vraag over wie de vader van Willem Frederik was niets met genealogie te maken hebben?

Begrijp me goed.

De vraag wie de vader was van Willem Frederik heeft natuurlijk wel degelijk met genealogie te maken.

Maar als het antwoord niet te vinden is, dan houdt het op, want over die vader staat niets op papier.
Dan is het zinloos, om te gaan fantaseren, en met oplossingen te komen, die op geen enkele wijze te controleren zijn. 

Voor 1811 wilde het nog wel eens vermeld staan in de doopregisters, waarbij de vroedvrouw (onder lichte dwang tijdens de barensnood) het hoge woord eruit kreeg. Maar met invoering van de burgerlijke stand werd het allemaal lastiger. 

Er is in het verleden op dit forum diverse keren aandacht besteed aan dit onderwerp, waarbij ik me kan herinneren dat er in sommige gevallen nog wel achter te komen is (posts van zekere Dimitri Vlas, inmiddels uitgeschreven), maar dit was dan vooral van toepassing op de 20e eeuw.

Ik wil mijn reactie nog wel even toelichten.
In de ruim vijftig jaar, dat ik met genealogie bezig ben, heb ik een dergelijk familieverhaal al talloze malen voorbij zien komen.
Er is altijd EEN vast thema: de verwekker was van een hogere sociale klasse dan de moeder.
En dat varieert dan van de "heer des huizes" tot Prins Hendrik en alles wat daar tussenin zit.

Bewijzen heb ik nog geen enkele keer gezien, maar ik kan wel begrip opbrengen voor het ontstaan van die verhalen.
Het krijgen van en onwettig kind was vroeger een schande, waarover zoveel mogelijk gezwegen werd in de familie.
Willem Frederik zal zich afgevraagd hebben, waarom andere kinderen wel een vader hadden en hij niet.
En dan zal er misschien een lieve oma of tante geweest zijn, die hem verteld heeft, dat hij ook een vader had,
en dat dat een hele speciale meneer was. Veel beter dan de vaders van die andere kinderen.

Zo'n verhaal was een overlevingsmechanisme, voor het kind, voor de moeder, voor de hele familie.
Een manier om de bittere pil te vergulden.

Dat verhaal heeft dan ook destijds zijn functie gehad, het was het romantiseren van iets, wat in feite helemaal niet romantisch was.

In de 21e eeuw is het niet nodig, om te verdoezelen, dat Geertrui ongewenst zwanger raakte, van misschien wel de buurjongen, 
die ook al geen werk had, en honger, maar waar ze wel zielsveel van hield.
Je kunt dat verhaal los laten, en gewoon beseffen, dat die vader niet meer te vinden is.

Over fantaseren gesproken :-)

👌

OK, fantaseren... maar laten we eerlijk zijn: het verhaal van Jan Clavaux is wel een stuk realistischer dan dat over die landheer.

Ik heb het een keer meegemaakt, hoor, dat het vaderschap van de werkgever bevestigd werd. Dat was begin 20e eeuw, en die werkgever was bepaald geen hooggeplaatste figuur maar een caféhouder die met een veel oudere vrouw was getrouwd. En de dienstbode in kwestie had in haar dorp ook al een onecht kind gekregen. Maar ik geef je toe: het wás de werkgever. En het familie-verhaal klopte heel aardig.

En zo zullen er ook kinderen op de wereld zijn gezet die dachten dat de wettige vader ook daadwerkelijk hun vader was. Wat dat betreft moeten we maar aannemen dat alles wat er in de boeken staat ook klopt.

Terug naar de vraag: Ik vrees ook dat deze kwestie niet gaat worden opgelost. En dat iedere speculatie over hoe het zover heeft kunnen komen niet meer is dan een veronderstelling. 

En voor een getrouwd man was het m.i. ook niet mogelijk een kind bij een andere vrouw te erkennen. En inderdaad indien de evt vader enigszins ruimer in het geld zat kon hij een bedrag aan de moeder schenken.

mvg-Ben

Anno 1544:

"Wacht v ghi meiskens groot en cleyn 

Bewaert altoos v eerken reyn.

Wacht v van groote buicken.

Wanneer dat willeken is gedaen.

Dan is die vrienschap wte"