Ik kom er niet uit ................
Wie van u heeft een goede vertaling voor mij?
Voor zover ik het begrijp is er bloedverwantschap in de derde graad.
Allerminst zeker ben ik niet, maar ik meen te lezen dispensatione in fortio gradi con sanguinita. (vierde graads bloedsverwantschap) Dat is best ver weg, dus of je die nog terug kunt vinden?
De specialisten zullen me ongetwijfeld corrigeren als het fout is.
Anneke en Annemarie, dank alvast voor jullie reactie.
Ik ben geen specialist maar volgens mij staat er geen fortio maar tertio. (Vierde is in "goed" latijn ook geen fortio, maar eerder iets van quartus/quarto.) Ben benieuwd wat anderen hierin lezen.
Er staat: in tertio gradu.
Anneke - vandaag — 11:33:
Voor zover ik het begrijp is er bloedverwantschap in de derde graad.
'Cum quarto mixto'; ik denk dus dat de ene trouwlustige een generatie verder verwijderd was van de gemeenschappelijke voorouder(s) dan de andere, gemengde derde/vierde graad.
[Toevoeging:] Op deze website vindt u een schematische weergave van het soort relatie waar u naar op zoek bent:
https://www.antecedentia.com/2020/08/marriage-dispensation-for-petrus-willems/
Vriendelijke groeten,
Carl
Zou hier ook bedoeld kunnen zijn dat het a.s. echtpaar op twee manieren aan elkaar verwant was: in de derde graad langs de ene lijn en in de vierde graad langs een andere lijn?
toevoeging: ik heb de link hierboven (die Carl stuurde) even gelezen en dan rijst bij mij de vraag: Heb je dispensatie nodig als je overgrootouders dezelfde personen zijn als de betovergrootouders van je toekomstige partner? Als je niet toevallig aan genealogie doet weet je toch helemaal niet dat je (zo ver verwijderd) verwant aan elkaar bent?
In die tijd waren mensen zich veel meer bewust van hun familierelaties dan nu. Niet alleen om ongewenste huwelijken te voorkomen maar vooral ook om eventuele erfenissen niet te mis te lopen. (bron: college Genealogie van drs J.F. Jacobs, Iniversiteit Leiden in de jaren 90)
Anneke, ik was ook verbaasd dat men toen al zover terugdacht.
Annemarie geeft daarvoor echter een aannemelijke verklaring. En, misschien voer ik nu iets doms aan, als een familie tot de horigen behoorde dan was er neem ik aan altijd wel een "heer" die hun voorouders wel schriftelijk had vastgelegd.
De doop van Maria Bonenburg heb ik gevonden, de doop en dus ook de ouders van Huijbert echter niet, dus van 3 of 4 generaties terug nog gegevens vinden zal waarschijnlijk niet lukken.
Anneke, Annemarie, G.Karssenberg en Carl, bedankt voor het meedenken.
Het was een van de eerste colleges uit de reeks waarin hij dat vertelde. Familie was toen ook veel belangrijker dan nu (sociaal vangnet). Vandaar dat je ook best vaak verklaringen terugvindt van oudere mensen over mensen die ze in hun jeugd gekend hebben en de hen bekende familierelaties. Ook om onroerend goed transacties terug te kunnen draaien op basis van het naastingsrecht had je een goede kennis van je familierelaties nodig, om te weten of je kans had bij zo'n procedure. Vergeet niet dat de wereld toen heel anders in elkaar zat dan nu. Minder individualistisch.
Iedereen ook bedankt voor het corrigeren van mijn leesfout. De mensen die Gymnasium hebben mogen doen en Latijn hebben geleerd weten niet hoe bevoorrecht ze, in mijn ogen, zijn. Voor een arbeiderskind, een meisje nog wel, zat dat er niet in. Eén van mijn grootste jeugdtrauma's. Mijn vader vond HAVO mooi genoeg. Na zijn dood heb ik in de avonduren alsnog VWO gedaan (zonder Latijn) en een avondstudie geschiedenis afgerond in Leiden. Dat was de mooiste periode uit mijn leven tot nu toe.
"habita prius dispensatione in tertio" "na eerst dispensatie verkregen te hebben in de derde
graad van bloedverwantschap"
"gradu consanguinitatis cum quarto mixto" "met de vierde gemengd"
In het schema hierboven heet dat dus "in quarto et tertio gradu mixto".
Een zeer verhelderende toelichting, schema en vertaling, Pauwel.
De kers op de taart, hartelijk dank en met vriendelijke groet,
Wim.