Uit het Ondertrouwregister Amsterdam (13.5.1690). Zeer benieuwd naar de plaatsnaam. Stadsarchief A'dam denkt Marsvel, maar ik kan dit niet localiseren. Transcriptie:
Johannes Hassenton van … ?
Kledermaeker oud 24 jaren in de Korte Blinde
Mans Steegh ouders doot geassisteert met
Frans van der Werf, en Theodora van
xx Nojé van xxx Hantwerpen
oud 21 jaren als vooren ouders doot geassisteert
met hare
mottje
Ameronsje
Verhagen
Johannis Hassenton
Ik ben het helaas met het Stadsarchief eens, dat er letterlijk Marsvel te lezen is.
Verder kan ik er niet mee uit de voeten. Zoals je mogelijk wel weet, kwamen de meeste dragers van deze naam uit Engeland.
Dan zal er voor mijn gevoel wel iets als Marchwell of zoiets bedoeld zijn (al is dat geen plaatsnaam, voor zover ik kon nagaan)
Dank je wel Cees. Ja, de "ton" uitgang zoals ook bij mijn achternaam. Hassenton komt ook in Breda in de DTB voor (17e eeuw).
Is het een Engelse plaatsnaam, dan zeker met "dubbel l" lijkt mij. Zal eens proberen de plaatsnaam in Engeland (V.K.) te vinden
Dank je, ga eens checken.
Marchwiel (Noord Wales)? Als dit zo is dan heeft deze "Amsterdamse Hassenton" geen verband met het "Bredase Hassenton", en dus ook geen direct verband met mijn Engelse voorvader Horsington die in Breda bleef.
Het is altijd maar zo, wat de klerk (die de akte opmaakte) dacht ongeveer te horen schreef hij spellend neer.
Van Marsvel naar Maxvelt is maar een klein stapje. Zie Herkomstonderzoek Amsterdam. Die plaats lag overigens in Duitsland. De achternaam Hassenton kwam wel voor in Duitsland. Zie geneanet.
Dank je Liesbeth, ga eens checken.
De handtekening onder zijn ondertrouwakte doet toch een "Duitse" afkomst vermoeden - er staan twee "Duitse" "essen" in.
Dank voor de reactie. Als u dit herkent als een typisch Duitse dubbel-s in een achternaam dan is een Duitse afkomst, en dus een Duitse plaatsnaam, zeer wel mogelijk. En heeft deze Johannis dan niets te maken met het Engelse Horsington/Hassington/Hassenton/Hasselton in Breda (17e eeuw).
Ik begrijp niet goed wat er nou Duits is aan die "essen".
Als ik terug- of verderblader, kom ik deze -s- heel vaak tegen, dubbel of enkel, zonder dat aan een Duitse herkomst gedacht hoeft te worden.
Ik heb de letters van zijn naam nog eens vergeleken met een lijst van Duitse letters, maar zie geen overeenkomsten. De kleine letter -e lijkt in het Duits bijvoorbeeld bijna op onze -n, en daar zie ik geen spoor van. Ook een Duitse -a en -s zien er echt anders uit dan in de handtekening.