NHA: Toegang 1617; Inv. Nr. 817; Notariële protocollen en akten van notarissen te Haarlem; Hendrick van Eeckhout Zachariaszn; 1725; #105; 13-12-1725 Testament van Aggie ter Hallen; FamilySearch: Film # 009017612; Scan 625-632/657
In het testament van Aggie ter Hallen komen een lange lijst van familieleden voor die huizen, geld en huishoudtextiel krijgen toebedeeld, waaronder slaaplakens, slopen, servetten en tafellakens.

Er komen hier twee uitdrukkingen in voor die ik niet goed op waarde kan schatten. Is er iemand die meer verstand heeft van linnengoed, die ze kan verklaren? En waarom moest dit expliciet vermeld worden in het testament? Is dat puur voor identificatie in een boedel, of gaat het om een kwaliteitsaanduiding?

1. Een tafellaken eigen breedte geweven over de twee ellen breed.

2. Een dozijn servetten met twee tafellakens, ieder van twee breedtes van 'tzelfde stik daar de servetten van zijn.

Michaël

Niet veel verstand van linnengoed, maar... bij 'eigen breedte geweven' lijkt me dat het op een extra breed getouw is geweven, aan één stuk dus. Het noemen waard, want dat was duurder. Het was namelijk ook mogelijk om twee smallere lopers (van een standaard-getouw?) aan elkaar te zetten (dus met een midden-naad in de lengte).

Die tafellakens "van twee breedtes" zouden dan met dat laatste kunnen corresponderen. En de bijbehorende servetten zullen dan zijn gemaakt van hetzelfde weefsel, maar dan in enkele breedte.

Dankjewel Petra.

Inderdaad zal breder geweven textiel duurder zijn.
Deel je mijn conclusie dat onder 1) een dubbelbreed tafellaken wordt beschreven dat uit één stuk geweven is (2 ellen breed), terwijl onder 2) een dubbelbreed tafellaken, maar uit twee stukken, waarvan ook de servetten gemaakt zijn.

Michaël

Ja, dat is inderdaad wat ik in mijn eerste bericht probeerde uit te drukken. Het lijkt me een logische conclusie.

Het brede getouw produceerde dan iets van ruim twee ellen breedte (met of zonder de zelfkant?) en de geweven breedte van de smallere banen, daar laten ze zich niet over uit. Zou best een el kunnen zijn, maar ook wel wat meer.

Textiel wordt altijd geproduceerd met een zelfkant. Alleen de dichtheid van de schering kan verschillen bij de zijkant van het weefsel. Soms zijn er daar 5 draden dicht naast elkaar geplaatst en dan zie je een duidelijke zelfkant.

Als er voor ieder inslag een losse draad wordt gebruikt is er geen verbonden zelfkant maar krijg je een soort van franje. De schering kan bij gebruik dan ook weglopen.

Bedankt dames,

Ik ben weer helemaal bij in het weversjargon en beschouw de vraag als beantwoord.

Michaël