Aangetrouwde familie kan je toevoegen aan je stamboom, maar het kan ook uit de hand lopen en verlies je het overzicht.
Voor zover ik ze tegenkom, voer ik aangetrouwde wel toe, alleen al om koppelingen te maken voor anderen.
Wat is jouw mening / werkwijze?

Lees hier het artikel over aangetrouwde familie toevoegen of niet

Doopgetuigen en mensen die aangifte doen bij de Burgerlijke Stand zijn heel vaak aangetrouwde familieleden.
In die zin is het zonder meer nuttig om ze verder te onderzoeken, want vaak veroorzaken ze een doorbraak bij het vinden van iemands voorouders.

Ook bij de bewijsvoering of je de goede ouders op het spoor bent, zijn ze absoluut onmisbaar.

Maar je kunt inderdaad ook te ver gaan, en dat zit je al snel op een kwart miljoen mensen waar je eigenlijk helemaal niets mee hebt

Klopt, je moet heel goed een grens trekken voor jezelf. Aangetrouwde familie die ik tegenkom in huwelijksaktes of op geboorte en overlijdenaktes voeg ik wel toe, die zijn close genoeg.

Het is afhankelijk van onderzoek en vervolgens de eventuele publicatie; om welke redenen men dat doet, aangetrouwde familie, toevoegen of niet?

Verder terug in de tijd voor 1800, dan zijn voorouders van vaderszijde - familie van elkaar in de vierde graad volgens de trouwakte.

Heel goed mogelijk dat er nogal wat aangetrouwde families zijn van ons, terwijl wij dat nog steeds weten van elkaar -
of wij familie zijn van elkaar of eigenlijk niet - volgens publicaties van stambomen van voor 1800 in Nederland en elders.

Toch ben ik ooit dankzij bovengenoemde publicatie van 223.348 personen een aantal van mijn voorouders op het spoor gekomen! En de samensteller bleek in mijn geval wel degelijk in staat en bereid inzage te geven in de originele aktes. Dus ik ben daar niet zo sceptisch over. Zijn publicatie laat ook maar weer eens zien hoe ‘iedereen’ met iedereen verwant is. Zou geneaolgieonline idealiter niet beter één grote Wiki-stamboom moeten bevatten i.p.v. duizenden losse eindjes die elkaar overlappen? De samensteller van die stamboom met 223.348 personen heeft inderdaad veel hooi op de vork genomen; maar hij is een heel eind gekomen en dat verdient m.i. alle lof. Er zullen best wat fouten in zitten, maar dat geldt voor de meeste publicaties. Het is vloeken in de kerk, maar men kan zich afvragen of het elke keer voor iedereen nodig is om alle door vele anderen reeds gevonden gegevens voor de zoveelste keer te controleren. Daar zijn tegenwoordig fact checkers voor.

En verder, als men zich ten doel stelt een complete parenteel samen te stellen van een verre stamvader, dan is een kwart miljoen personen helemaal niet zo uitzonderlijk.

Men kan zich zelfs ten doel stellen om bijvoorbeeld alle personen met dezelfde achternaam in kaart te brengen, ook als zij geen (aangetrouwde) familie zijn. Ieder van ons zal wel eens de vraag hebben gekregen van een toevallig passerende naamgenoot “of hij soms familie was?” Meestal moet men dat ontkennen. Maar zou het niet veel aardiger zijn om dan te kunnen melden met welke familietak de vraagsteller dan wél verwant is? (Je zou maar Jansen of De Vries heten

)

Ik ben het dus helemaal met Marianne Christina eens dat het afhankelijk is van z’n doel of men aangetrouwde familie (of naamgenoten) opneemt. Maar o.k.: bezint eer gij begint.