Ik denk niet dat een term als Averbladachterkleinkind ooit ingeburgerd raakt. Maar anderzijds begrijp ik ook dat je wel een eenduidige terminologie zou wensen.

Waarom niet gewoon het aantal generaties vermelden?

Dus nakomeling in 1e graad: dat zijn de kinderen

Nakomeling in 2e graad: dat zijn dan de kleinkindern

Nakomeling in de derde graad voor de achterkleinkinderen.

Enz.

Beste Karel, 

Ik heb inderdaad ook niet de illusie dat mettertijd deze termen gemeengoed gaan worden. Alhoewel, als het alleen voor het bladachterkleinkind zou gaan, zou dat al een stap zijn. Maar zoals je zegt, ik mis gewoon de termen voor die generaties. 

Het zou mooi zijn als we de generaties kunnen tellen, dat zou dan ook voor de generaties naar vroeger kunnen. Dus je vader in de 7e graad o.i.d. i.p.v. je bet-bet-bet. Tellen is voor mij dan nog 100x beter dan bet-bet-bet, of nog erger, over-over-over.

Dank voor je feedback.

de benaming blad-, aver-, telg- en loot- vind ik mooi en past bij de woordkeuze van bet-, stam-, edel-.
maar deze volgorde van opeenvolging blijft in de praktijk onhandig, ik moet altijd de lijst erbij halen om te tellen,

kleindochter in de veertiende graad is veel directer, dus beter voor dagelijkse toepassing en bovenstaande titels kunnen gebruikt worden voor speciale gelegenheden of fraai drukwerk

Die stamboom met aanduidingen tot welke generatie een kind behoort zijn leuk, maar wat je ook kiest, niet alle mensen die de stamboom bekijken snappen dat. En dan bedoel ik familieleden die het wel leuk vinden om eens in de stamboom te kijken, maar verder ook niet. Dus ik maak een bijblaadje waarin ik de generaties neerzet. 
We kunnen alles wel genealogisch benoemen, zo kan je ook de verwantschapsgraad tussen neven en nichten wel willen weergeven. Er is ergens een grens aan wat nog interessant is.
Nicolette

Ik vind het ook ingewikkeld.

Iets anders wat ik hier misschien kwijt kan:

Wie een partner heeft verloren kan zich weduwe/weduwnaar noemen.
Wie zijn ouders heeft verloren kun je een wees noemen.
Maar voor ouders die een kind zijn verloren is er -tot groot verdriet van velen- geen woord. 

Nu dacht ik aan peduwe/peduwnaar voor iemand die een kind heeft verloren en preduwe/preduwnaar als een kind voor de geboorte is overleden.

peduwe/peduwnaar en preduwe/preduwnaar lijkt te veel op weduwe en weduwnaar, is er niet een ander woord voor te vinden? weduwe betenent: "vrouw van wie de man is overleden".zou dan iets moeten worden van "vrouw van wie het kind is overleden" 

infantis mortalitas = kindersterfte in het latijn, het kan best zijn dat er heel vroeger wel een naam voor bestond, maar dat die niet meer in gebruik is, zou interessant zijn om er eens hele oude boeken op na te slaan.

overigens vond ik nog wel de benaming voor de generaties na de kinderen op een tekening met als titel "geslachtsboom, volgens het Romeinse, Franse en Nederlands recht" namelijk: 

1. kinderen, 2. kinds kinderen, 3. achterkinds kinderen, 4. na-achterkinds kinderen, 5. betna-achterkinds kinderen