Hallo,

In huwelijksakten zie je regelmatig staan dat gelijk met het huwelijk een of meer kinderen zijn erkend, gewettigd of ge-echt. Ik vraag me of er verschil bestaat tussen deze termen. Is bijvoorbeeld een gewettigd kind ook altijd een biologisch kind van de bruidegom en is een erkend kind dat per definitie niet?

Daarnaast valt op dat het betreffende kind de ene keer wel de achternaam van de vader krijgt en de andere keer de achternaam van de moeder behoudt. Is daar nog iets uit af te leiden?

Ik vraag me tot slot af hoe anderen omgaan met een 'voorkind' dat bij het huwelijk erkend is. Neem je in dat geval de voorouders van de vader (die het kind officieel pas kreeg op het moment dat de ouders trouwden) ook op in je kwartierstaat of laat je dat in verband met twijfel aan het vaderschap achterwege? Overigens is het natuurlijk ook zo dat het vaderschap van tijdens het huwelijk geboren kinderen ook niet 100% zeker is, maar ja, je moet ergens van uitgaan natuurlijk.

Groet,
Ton Veth

Zeker weet je het nooit. Maar een gewettigd kind is meestal uit een vorige relatie van de bruid. SOMS is een ge=echt kind een kind van de bruidegom......alleen voor het huwelijk verwekt.
Maar er was geen DNA-onderzoek, dus werden zwangere dochters dikwijls uitgehuwelijkt.

Er zijn meer mogelijkheden: ik weet b.v. dat één van mijn voorouders zijn eigen, biologisiche, kinderen erkend heeft bij zijn huwelijk met de biologische moeder. Het gaat hier om het merendeel van de kinderen uit een bepaalde relatie. De reden dat de vader en moeder niet konden trouwen lag in de religieuze sfeer: de (biologische) vader (mijn betovergrootvader) was Joods en de vrouw (moeder, mijn betovergrootmoeder) was Katholiek. Zolang de ouders van beider kant, in feite het echtpaar, nog in leven waren, konden zij kennelijk niet trouwen, en daarom ook hun kinderen niet "echten". Zodra echter alle ouders, van beide kanten, waren overleden, zijn zij getrouwd en hebben tegelijkertijd de eerder geboren kinderen "ge-echt". D.w.z. ook erkend. Gek genoeg hebben niet alle kinderen de naam van de biologische vader gekregen. Het waarom is niet duidelijk.Kort na het huwelijk van beide ouders is nog een kind geboren, en dat kreeg toen automatisch wel de naam van zijn biologische vader (i.c. mijn bet- en overgrootvader).

buitenechtelijk kind.

Tegen woordig is het mogelijk dat het kind(zoon) van een getrouwd echtpaar, toch de naam van de moeder krijgt, waar moet dit kind dan worden geplaatst.
m.v.g. hefra

Onderstaande tekst kwam ik tegen op internet:
Mogelijk dat je daar iets aan hebt.

Voor 1811:

In de katholieke doopboeken werd indien mogelijk de naam van de vader opgegeven. Het komt ook voor dat bij de doopinschrijving later een verwijzing naar het huwelijk van de ouders wordt geschreven, soms ook wordt het 'il' van illegitimus/ma doorgehaald.
De Nederduitsch gereformeerde kerk censureerde het onzedelijke gedrag van haar lidmaten (censura morum). Zij werden dan van het avondmaal uitgesloten. Hiervan werd aantekening gehouden in registers of in de notulenboeken van de kerkeraad. Ook andere protestante kerkgenootschappen kenden dit soort regels.
Onwettigen konden door de vorst gewettigd worden. De sporen hiervan zijn te vinden in de domeinrekeningen en in de registers van de hoven. Lijsten van legitimaties zijn uitgegeven oa in genealogische tijdschriften.
In de rechterlijke archieven. In de 17e eeuw werd ontijdig bijslapen nogal eens vervolgd door de overheid. De moeder of haar houders probeerden de vader een schadevergoeding af te dwingen.
In notariële en schepen acten kunnen we contracten van alimenatie vinden tussen de moeder en de vader. Hierin vinden we ook verklaringen dat de vader de vader niet kan zijn e.d.
In lijsten van hoofden e.d. vind men de samenstelling van het huishouden, waaruit wel eens het vaderschap afgeleid kan worden.


Wat is het verschil tussen een erkend en een gewettigd kind? [top]

Er bestond een subtiel juridisch verschil:

Bij erkennen ging het om een rechtshandeling, waardoor burgelijke rechtsbetrekkingen (zoals erfrecht, voogdij, e.d.) ontstonden tussen het natuurlijk kind en de vader, dat kon middels een autenthieke akte gepasseerd voor een notaris of -en dat was gebruikelijker- door een akte van erkenning opgemaakt door de ambtenaar van de burgelijke stand(Burgerlijk wetboek 1838 art 335 e.v.. NBW boek 1 221-226).
Wettiging geschiedde door het huwelijk van de ouders, indien het kind van te voren of op de dag van de huwelijksvoltrekking erkend was/werd door de man (of via eventuele koninklijke brieven van wettiging bij overlijden van een van de ouders) BW 1838 art 327-334. NBW 214-220.

Wettiging ging dus verder dan erkenning. Wat het effect in de praktijk precies was is niet zo te zeggen.
N.B.: Deze artikelen zijn inmiddels vervallen.

Een buitenechtelijk/aangenomen kind of voorkind neem ik niet op in mijn stamboom,in biologische zin is dit geen familie meer,wel maak ik een vermelding bij de moeder dat zij een kind heeft,in de meeste gevallen is het zo dat veelal een vrouw een voorkind/buitenechtekind heeft en nooit de man.

Ik stelde dat een echtpaar dus getrouwd, de vrouw hun kinderen haar naam kan geven, dus de zonen heten naar haar en niet naar de man.
Waar moeten wij deze dan plaatsen in de stamboom.als bastaard of geecht.
wie het weet mag het zeggen.
m.v.g.Hefra

Hallo Hefra en allemaal,

Een ander woord voor huwelijk is toch in de echt verbonden? dus de kinderen uit dat huwelijk zijn automatisch ge-echt, welke achternaam ze ook krijgen.
In de tijd vvoor 1811 zonder achternamen en alles met patroniem zeggen we dan toch ook niet - he die namen van vader en zoon zijn niet hetzelfde, dus nu is iedereen bastaard?
Het wordt alleen wat ingewikkelder voor genealogen, omdat je niets meer automatisch aan de achternaam af kan leiden wie bij wie hoort en van wie stamt, en bedacht moet zijn op.

Trouwens - ook al in de oudheid verliep het achternaam doorgeven soms, of best wel vaak eigenlijk, via de vrouw. Ik geloof niet dat ook maar iemand daar dan maar bastaarden van maakt.

Nog een reactie op Seine: Als de moeder familie is, is haar kind met of zonder ons bekende vader het in biologische zin natuurlijk ook.
Ik neem daarom iedereen op, en soms komen ze toch nog om de hoek kijken als m/peter of getuigen (bij hun halfbroers en -zussen) of bij erfenissen, het lijkt me wat onhandig daar allerlei anoniemen in te vullen.

Verder zijn er gedocumenteerde gevallen van (dan genaamd) natuurlijke dochters en zonen van mannen, ze worden in erfenissen bedacht - dus het is wat bout om te stellen dat het enkel de vrouwen zijn met een buitenechtelijk kind.

groet margreet

Ik vind dit een goed antwoord,dat was eigelijk mijn vraag.
bedankt m.v.g. Hefra

Hallo allemaal,
Het word een leuke discussie vooral met dit weer. Ik wil hierbij even een voorbeeld geven, als mijn dochter een kind (zoon)heeft en de verwekker is niet bekend , krijgt dit kind mijn dochter haar achternaam, het kind is wel familie van mij (kleinzoon),maar wat de stamboom betreft is deze zoon geen stamhouder,als je wel door gaat krijg je een onechte tak (basstaart). Dit is in het verleden met Koningshuizen wel gebeurt, dit om opvolging veilig te stellen,maar wil je stamboom zuiver houden kan dit niet.Volgens de stamboom begint het kind met een nieuwe eigen tak.

Een stamboom is een overzicht van naamdragers. Naar mijn idee maakt het niet uit of die naam afkomstig is van een zoon of van een dochter, zolang de nakomelingen de betreffende naam maar dragen.

the following occasions have also been noted:
1.religious marriage prior to 1811 in another country (usually Germany), child born, civil registration later in Holland, paternity recognized.
2. religious marriage in Holland shortly after 1811, child born and registered in mother's name, civil registration at a later date and paternity recognized. Note both the registrars as well as the individual was not always too careful in spelling and verifying names.
3. bigamy!

Er blijft toch altijd de kwestie hoe je in werkelijkheid heet. Want zelfs echtelijk klopt het niet altijd. Als voorbeeld het volgende :

Mijn moeder is van Duitse afkomst. en heette Olischlaeger.Aangezien ik een kwartierstaat wilde hebben, moest ik daarvoor dus naar Duitsland en samen met een vriend uit Wesel (die dezelfde achternaam als mijn moeder in zijn kwartierstaat had, zijn we samen de diverse archieven langs gegaan. Overigens is dat geen pretje in Duitsland, overal werd gezwaaid met de term "Datenschutz" ook al waren de betreffende personen al meer dan 100 jaar dood. Maar wat bleek :

Toen ik eindelijk haar oudst bekend voorvader vond bleek deze Gerard Bergs te heten. Blijkbaar is er behoud van naam en geld in het spel geweest, want hij trouwde met Margarethe Olischlaeger en voerde voortaan die naam. Dat was van haar vaders kant dus. Van haar moeders kant (Huppers als meisjesnaam)
bleek overigens dat in dezelfde tijd een Wilhelm Ohlischlaeger trouwde met een meisje Kuckes. \Hier van hetzelfde laken een pak, hij ging voortaan door het leven als Kuckes. Dit komt in totaal vier keer voor in dezelfde familie. Mijn moeder had eigenlijk dus Bergs moeten heten. Shakespeare zei het al : What's in a name".
Rita Schorsij

In de kwartierstaat die ik tot nu toe heb, komt het zeer vaak voor dat mensen meer dan 1 naam voeren. Zelfs wel 3! Dan staat erbij: wordt ook blabla genoemd. Dan heeft de vader van deze persoon weer twee heel andere achternamen extra. Heerlijk verwarrend, en het is dus ook niet mogelijk op deze manier een "naam" uit te zoeken. Ze gingen vaak heten naar de boerderij. Over stamhouders valt dan niet te praten. Maar ja, wat maakt dat uit? Als je wel een stamhouder hebt, is deze misschien wel door de buurman verwekt. Dan heb je wel de juist naam geerfd maar niet de genen. Daar heeft toch niemand zekerheid over. Ach ja, zo ver wil ook niet denken...


Gelukkig, dat is niet zo met de twee achternamen zelf van mijn ouders. Die blijven tot de verste naam in elk geval stabiel.

Bedankt voor je reactie. Maar in dit geval ging het niet om mensen met drie of vier verschillende namen, maar om mensen die een andere naam en dan werden als volgt benoemd : Ohlischlaeger, genannt Kuckes. En zo kwam ik dus in de kwartierstaat verschillende mensen tegen.
Het grappige is echter, dat ik met een Dolislager getrouwd ben en dat niemand dat wilde geloven toen ze hoorden dan mijn moeder Ohlischlaeger heette met haar meisjesnaam. Ze vroegen of het geen vergissing was. Mijn man kwam beslist niet uit Duitsland.
Groetjes
Rita

vervallen

Nog even een kleine reactie dan. Als kinderen de naam van de moeder hadden en voor het huwelijk overleden waren dan bleven ze de naam van de moeder houden.

Gr. Rob

Het resultaat van stamboomonderzoek is nooit een (zuiver) biologische lijn! Genealogen gaan er vanuit dat bij gemiddeld 10% van alle geboorte-aangiftes de opgegeven vader niet de werkelijke vader is. Alleen modern DNA-onderzoek kan vaderschap met 100% zekerheid aantonen. Daarom is het rresultaat van stamboomonderzoek slechts een zo exact mogelijke juridische lijn, welke is vastgelegd in de registers van de BS, DTB-registers etc.

Genealogie = familieGESCHIEDENIS !!!
Dus neem ik voorkinderen, geëchte kinderen, gewettigde kinderen EN aangenomen kinderen wel degelijk op in mijn bestand, uiteraard met de nodige aantekeningen en zodoende wordt/is mijn genealogie wel degelijk echte geschiedenis, zonder vervalsing.
Op basis van privacy wordt niet alles op het internet geplaatst, maar dat is logisch en conform de wet.
Een goed genealogieprogramma kan alles aan en mijn programma PRO-GEN is echt à la Carte,
Waarvan akte.

Hoi Hefra,

net als in jouw voorbeeld ben ik getrouwd, heb mijn eigen naam gehouden en we hebben er samen voor gekozen dat ook onze zoon mijn naam zou krijgen. In mijn stamboom is mijn zoon gewoon de nieuwste generatie, maar dan met een andere achternaam. Het programma legt automatisch de verbanden a.d.h.v. de gegevens die je invoert. Immers de ouders zijn bekend.....

groet Sil