Beste forumgenoten,

We hebben er allemaal weleens over gelezen : het overnemen van gegevens uit de stamboom van de éne genealoog in de stamboom van de àndere.  Zoals u zich kunt voorstellen : dat roept bij veel mensen boosheid op ; niet alleen omdat de ander 'profiteert' van jarenlang zwoegen, ploeteren en moeizaam archiefonderzoek, maar vaak ook omdat zo'n andere genealoog óók nogeens, via zijn eigen stamboom-website, online "met de eer gaat strijken".

De vraag is vervolgens natuurlijk :

- hoe moet je dit nu zien / opvatten,  hoe serieus moet je dit nu opnemen, hoe zwaar moet je hier eigenlijk ''aan tillen'' ; en àls je er zwaar aan tilt, wat wil je er dan aan doen?

- hou je het bij een vriendelijk verzoek, een beroep op andermans redelijkheid om het "gewoon te láten" of in elk geval "een degelijke bronvermelding" (credits) bij de overgenomen gegevens te plaatsen?

- en als de overnemende genealoog niets doet met je verzoek, haal je dan je schouders erover op?

- of gaat het je echt op een dieper niveau (filosofisch) bezighouden ; doet het iets met je gevoel van wat goed en rechtvaardig is (zoals mensen weleens zeggen: ''Ik kan gewoon niet tegen onrecht!") ; ga je je afvragen "Hoe zìt dat juridisch eigenlijk?", en ga je er ook echt juridisch wèrk van maken?

De meningen zijn natuurlijk verdeeld 

 (gelukkig maar!), 

net zoals het antwoord op de vraag of u zich hierdoor nu ècht in uw belang geraakt voelt.

Hoe dan ook :  één van ons, ijverige 'worteltrekkers en spruitzoekers', heeft dit inderdaad wèl zwaar 

opgevat, en er een rechtszaak over aangespannen ; en op 10 april 2014 is hierover een genealogisch interessant artikel verschenen op het weblog "Internetrecht door Arnoud Engelfriet": http://blog.iusmentis.com/2014/04/10/mag-je-andermans-stamboom-overnemen-onder-auteursrecht-databankrecht/ ; beeldcitaat :

Voor de genealogisch nieuwsgierigen : het gaat hierbij om

- stamboom-"monnikenwerk" van de jaren '80 tot 2003, door partij X ;

- de publikatie in een boek met, volgens de rechtbank, de titel "De familie [X] vanaf 1703" - dat boek was echter niet overgenomen, maar puur de stamboomgegevens, die erin waren vermeld ; 

- het plaatsen door partij Y van die gegevens op de -bekende- website GeneaNet ;

- een vordering door X aan Y van onder meer E 20 000.- (!) schadevergoeding.

Voor de juridische fijnproevers : partij X had de vordering aan partij Y gebaseerd op

- het auteursrecht ; 

- het databankenrecht .

Het betreft hier een uitspraak van de Rechtbank Zeeland / West-Brabant van 6 november 2013,

- waarvan u een beknopte samenvatting vindt op 

http://www.boek9.nl/items/iept20131106-rb-zeeland-west-brabant-stamboom ,

- en waarvan u een uitgebreide weergave (PDF-bestand) hier kunt lezen :

http://www.boek9.nl/files/2013/IEPT20131106_Rb_Zeeland-West-Brabant_Stamboom.pdf ;

beeldcitaat :

Dus, als u ook maar énig hart voor uw hobby

 heeft, "brede interesse" en een "open mind",

gevoel voor rechtvaardigheid / moraal en fatsoen, of simpelweg juridische belangstelling :

léést u dan dit artikel en die uitspraak, ze zijn (ongeacht de uitkomst) ècht interessant!

Met vriendelijke groet,

Dimitri Vlas

En zó ziet een léésbaar beeldcitaat eruit! 

Dat was nog eens interessant. Ik neem aan dat de betreffende persoon voor dat boek betaald had? Genealogie-boeken slingeren toch niet rond in bibliotheken? Wel in archieven, die om een exemplaar vragen, maar dat is maar een exemplaar.

Persoonlijk vind ik dat ik graag feiten deel met andere onderzoekers, maar zelf wel zou vermelden welke stambomen ik geraadpleegd heb. En tot dusver heb ik zeker niets gepubliceerd omdat ik het flauwekul vind om met de eer gaan strijken, als ik veel connecties of familie-leden via het internet te weten ben gekomen, ook al zoek ik verder naar feiten als die nog niet helemaal bekend zijn.

Zo langzamerhand raak ik het spoor bijster, echter. Mensen die gepubliceerd hadden hebben nu een veranderde publicatie, waar mijn familie ineens grotendeels ontbreekt, om alleen hen bekende redenen. En sommige publicaties kan ik helemaal niet meer vinden, zodat ik mijn soms summiere gegevens ten aanzien van auteurs niet kan controleren of verfijnen.

Noch kan ik verder gevonden gegevens dan doorgeven aan mijn lichtende voorbeelden die me op het juiste spoor zetten, alhoewel dat ze misschien ook niet meer interesseert. Dus mijn vraag is: ga ik toch publiceren, uiteindelijk, zodat andere zoekers ook eens een makkie hebben doordat mijn familie bijdraagt aan de "big picture" of blijf ik bescheiden en draag ik alleen hier en daar een steentje bij, omdat ik jarenlang niet zo erg goed aantekening hield waar ik alles vond? Als ik er geen geld mee verdien, is het dan in orde? Het enige boek wat ik ooit heb bekeken is een afdruk van een artikel in de Nederlandsche Leeuw van 1943 en dan al die tafels die met veel geduld zijn uitgeschreven in archieven.

Is er een site waar iedereen kan publiceren die iedereen wil helpen met wat ze weten ten aanzien van namen en geboorte-, huwelijk- en sterfdata?  Want daar berust helemaal geen auteursrecht op toch?

Liefst zonder het noemen van de naam van degene die publiceert als zijnde een auteur, dan wisselen we alleen feiten uit, waarmee je dan weet waar verder te gaan zoeken naar details zoals beroepen en adressen en huisnummers en zo. Dan gaat er niemand met een eer strijken.

Met vriendelijke groet, Lydia

Het is een van de redenen dat wij niet publiceren.wel al jaren bezig met een groepje gegevens te verzamelen en een archief bezoek is niet vreemd Wij verstrekken onze gegevens aan hen die zich bij ons melden en welke te traceren zijn  met de vermelding niet te publiceren Dat werkt goed Een deed dat niet en zette het op het internet en gevolg laat zich raden ,vele nemen gegevens over Daar is niets aan te doen en laten het zo

Wel zie je dat via Faceboek veel uitwisselijn bestaat  tot bv overgrootouders  Maar diep graven dat is er niet meer bij  Wij zien nauwelijks nog mensen in de archieven

Maar blijven plezier in onze hobby hebben

Ik heb geen boek geschreven maar van verschillende mensen gezinskaarten, persoonskaarten enz. gekocht.

De informatie daaruit (voor zover dit qua eventuele kinderen verantwoord is) publiceer ik ook gewoon.

Ook soms moeizaam gevonden info op Genver komt daarbij.

Persoonlijk vind ik het niet erg dat mensen informatie van mij overnemen, ik doe dit zelf ook nadat ik de gegevens gecontroleerd heb.

En waarom niet? Wees blij dat er op internet zoveel te vinden is tegenwoordig.

Van sommige stambomen komt er inderdaad informatie uit door anderen geschreven boeken, maar ook die gegevens kun je zelf vaak natrekken en anders neem ik contact op met of de schrijver, of anderen die dezelfde mensen in de stamboom hebben omdat ik zelf niet in het bezit ben van dat boek en soms niet eens wist dat het boek bestond.

Een archief bezoeken is er voor mij niet bij door persoonlijke omstandigheden...

Waar ik wél een beetje moeite mee heb is dat familiefoto's van voorouders op MyHeritage overgenomen worden. Maar aan de andere kant moedigt MyHeritage dit aan, dus ik kan het de mensen die dit doen eigenlijk niet kwalijk nemen.

m.v.g.

Ans

In de wetenschap is het gebruikelijk dat je op de schouders van reuzen gaat staan (Isaak Newton).

Iedereen opnieuw het wiel laten uitvinden is gewoon niet handig.

Delen is het nieuwe hebben: www.hpdetijd.nl/2012-10-26/delen-is-het-nieuwe-hebben/

Er is geen sprake van enig auteursrecht aangezien de informatie uit openbare databanken (geboorte, doop-, huwelijks-, overlijdens- en rechtbankregisters komt.

Ook de geproduceerde stamboom kan niet of nauwelijks onder het auteursrecht geschaard worden, aangezien deze tegenwoordig, door een druk op de knop, door computerprogramma's worden aangemaakt.

Dat er links en rechts dankbaar gebruik wordt gemaakt van het vele jaren zwoegen door derden, kan voor sommigen misschien pijnlijk zijn, maar is verder niet relevant.

Zelf hecht ik niet zoveel waarden aan onderzoeken door derden, zolang deze niet door eigen waarnemingen in de officiele registers zijn bevestigd. Over de bronvermelding kan ik dan ook kort zijn. Indien je daar zelf waarde aan hecht, vermeld dan altijd de officiele bron en niet die van derden. Er wordt namelijk al genoeg verkeerde informatie gelezen en gepubliceerd. Trouwens ook de officiele bronnen stroken niet altijd met de waarheid. Een schrijffout is snel gemaakt en van alle tijden.

Laten wij vooral niet uit het oog verliezen dat hier sprake is van een - al dan niet uit de hand gelopen -  hobby en niet van enige broodwinning. Een hobby kost tijd die niet in geld valt uit te drukken.

Wie zonodig toch met enige eer wilt strijken, zorgt ervoor dat niets aan de buitenwereld wordt medegedeeld tot het boekwerk geheel klaar is. Keerzijde van de medaille is echter dat degene die geheimzinnig doet, meestal ook weinig medewerking van anderen krijgt.

Succes met de speurtochten en beleef vooral veel plezier.