1910, Penang. Te gast op een bruiloft.

1915, Penang. Getuige idem.

Over jouw opmerking "En ik hoop echt dat niemand dit als een belediging opvat": Als nazaat heb ik geen enkel probleem mee. Ik denk ook dat dit  de meest logische hypothese is.

Over Tsuki werd door mijn oma nooit verder echt gesproken. Ik denk wel dat ze die achtergrond wel wist, maar dat ze er zich voor schaamde. Ze was nogal 'van het aanzien'. Ik denk dat dit soort relaties in die tijd ook sociaal geaccepteerd waren (zeker ook gezien de foto's die er van gemaakt zijn en de naam ook altijd bekend is geweest), alleen je trouwde er natuurlijk niet mee.

Mijn vader heeft volgens mij trouwens wel ooit de opmerking naar mij gemaakt dat ze 'zo'n soort' vrouw was, maar precies staat mij dat niet meer bij. Mijn vader had ook geen schaamte over dat soort zaken. Hij heeft zelf in de jaren '50 en '60 gevaren als stuurman op de grote vaart. Hij had in die tijd, volgens eigen zeggen, ook regelmatig gezelschapsdames (zoals Geisha's) wat vaak goed ontwikkelde vrouwen waren, die Engels spraken en hem de stad lieten zien, maar was vaak wel meer dan alleen gezelschap. Hij grapte altijd dat hij er vanuit ging 'dat ik nog wel een broer of zusje ergens zou hebben'. 

Helaas heb ik verder geen familieleden meer, die me meer kunnen vertellen over  de geschiedenis van Tsuki Nagata en waar zij uiteindelijk is gebleven.

De laatste foto die ik had gestuurd was trouwens mijn oma Adelaïde op ongeveer 75-jarige leeftijd.