Op 7 juni 1852 bevalt Alida van Wagtendonk in het Binnengasthuis te Amsterdam van een onegte dochter, zie https://www.familysearch.org/ark:/61903/3:1:S3HY-XS99-8VH?i=255. Zoals in de acte te zien is, wordt het kind op 30 juni 1852 erkend bij het huwelijk van Alida met Jacobus Ohlrichs. Zie ook https://www.wiewaswie.nl/nl/detail/35473100. Dit lijkt niets bijzonders. Behalve.... dat het kind op 8 juni 1852 overleden is... zie https://www.familysearch.org/ark:/61903/3:1:S3HT-65VF-V7?i=105. 

Ik ben dit niet eerder tegen gekomen en ik kan ook niet bedenken dat er een reden voor deze erkenning was, anders dan dat de ouders dit met opzet hebben opgegeven, zonder de ambtenaren er op te attenderen dat hun dochter al niet meer in leven was.

Zie ik iets over het hoofd? En heeft iemand dit vaker gezien in de Burgerlijke Stand?

-----------------------------

Titel is aangepast door moderator F. met datum en plaats en naam.

Misschien een puur emotionele reden zoals ouders nu ook nog hebben om hun doodgeboren kind een plekje in het gezin te geven? Jammer dat we niet in de hoofden van mensen kunnen kijken met terugwerkende kracht. Zou interessant zijn.

Mijn overgrootvader, G.L. van den Helm, heeft verschillende boeken geschreven over de burgerlijke stand. Daaruit maak ik op dat ook een overleden kind zou kunnen worden erkend. Handboek voor den Ambtenaar van den Burgerlijken Stand, deel drie blz. 56. Maar goed, ik ben geen jurist en kan er best naastzitten.