Ik lees als tweede en vierde letter een "e" hoewel de schrijfwijze verschilt. De vierde letter lijkt de meest gebruikte schrijfwijze en komt veel voor op deze bladzijde. De reden dat ik de tweede letter ook als "e" lees is dat m.i. hetzelfde symbool is gebruikt in bijv.het tweede stuk op deze bladzijde, 3de regel "belast" of 5de regel "gelijck".
Overigens lijkt me de "i" anders geschreven, zie bijv. "bevinden" in het eerste stuk, 2de regel - vrijwel hetzelfde als de "j" in "Jan Slangen".
In mijn aanzet schreef ik trouwens "zeker.", waar de punt staat voor een letter waarvan ik te onzeker ben. Bij nader inzien lijkt het me een "e" (geschreven als de eerste "e" niet de tweede), i.e., "zekere", met een lange haal.
Wat de "z" betreft, een soortgelijk symbool is te vinden op scan 52 (2de stuk) waar ik "zaliger" lees.
Ik meen dat al eerder is opgemerkt dat er geen uniforme spelling was indertijd, dus of "zeker" toen steeds met een "s" werd geschreven zou ik niet durven zeggen. Zeker is wel dat ik geen expert ben!