Ik heb de indruk een tendens te zien.

Zelf heb ik in mijn kwartierstaat 2 voorouders die buitenechtelijk kind waren. Met andere woorden: waarvan de vader onbekend was en die dus de achternaam van de moeder gekregen hebben. (in 1 geval was de naam van de vader wel bekend: werd tussen haakjes vermeld in het doopregister). Geboren in resp 1800 en 1806.

Ook bij het in kaart brengen van de kwartierstaat van mijn vrouw kwam ik er een paar tegen. Uit 1794 en 1796 (Belgie). En ook bij het bekijken van stambomen van anderen ben ik al diverse keren buitenechtelijke kinderen uit die tijd tegen gekomen.

Toeval, of kwam het in die tijd statistisch gezien vaker voor? Het waren maatschappelijk gezien roerige tijden; zou dat er iets mee te maken kunnen hebben? Misschien geen echt genealogische vraag, maar ik ben er wel nieuwsgierig naar.

Ik wil hier overigens nadrukkelijk geen morele oordelen over vellen.

Gevonden: http://home.planet.nl/~awaan/Onecht_Kind/onecht_kind.html

Het artikel is niet echt goed onderbouwd naar mijn smaak,

maar het sluit goed aan op jouw bevindingen.

In Rijswijk zh doet zich iets dergelijks voor met drie vondelingen uit 1812 en 1813. Of het met de Fransen te maken heeft, is niet meer na te gaan, maar het is wel opvallend dat zij de enige vondelingen zijn tussen 1800 en 1820. De moeders zijn onbekend gebleven.

De kindjes stierven jong:

1. Willem Lodewijk van Witzenburg: 6 april 1812-1 april 1817, gevonden bij de uitspanning Witzenburg,

2. Pieternella Antonia van Rijswijkt: 22 november 1813-25 april 1816, gevonden voor de deur van de vroedvrouw.

Beide kinderen worden opgenomen in het pleeggezin dat door de protestantse diaconie wordt betaald.

3. Jacoba Delfweg, gevonden en overleden 29 mei 1813, gevonden langs de Delftweg. Zij zou in het katholieke opvanggezin worden geplaatst. Op haar enige levensdag wordt ze twee maal gedoopt: een nooddoop en een doop door de pastoor.