Waarom erkent een moeder soms een paar weken na de geboorte van haar kind dat het kind van haar is? 
In de 2 x dat ik het tegenkwam is de moeder nog niet getrouwd met de vader van het kind en trouwen ze een maand / half jaar later. Dan erkent de man het kind bij huwelijk. Ene geval in 1901, het andere rond 1915.
 

Zou het kunnen dat bij een ongehuwde dochter net gedaan is of kindje van de moeder van het meisje is? Of dochter bij familie ondergebracht en met nn bij moeder aangegeven in doopregister en nadien spijt gekregen of nieuwe trouwkandidaat? 

Geen idee, Ruumpol. In 1901 zat de man wss op zee. In 1915 was de man een dienstweigeraar en zat wss gevangen.

Misschien gewoon vergeten het eerder te doen? 

We hebben het over een ongehuwde moeder. De erkenning werd dan gedaan na het kraambed maar kon ook later gebeuren. Indien de moeder ongehuwd bleef werd soms bij de inschrijving van de zoon voor de militie het kind door de moeder erkend of bij het huwelijk.

mvg-Ben

Ah, oké, Ben Wegman. Men kon dus probleemloos weken later aangifte doen van de geboorte. Maar er staat echt bij dat de moeder het kind erkent. Niet dat ze aangifte doet van de geboorte.

Nee, de aangifte wordt gedaan door vroedvrouw, arts, vader of een persoon die bij de geboorte aanwezig was. Dat behoort binnen, ik meen 3  dagen te gebeuren. Zie ook dit artikeltje 

mvg-Ben

Wie staan er als ouders opgegeven bij de aangifte? En idd iedereen kan in principe aangifte doen. Naam van de moeder word meestal toch wel vermeld. 

Hierbij zo'n akte uit 1914. Moeder geeft zelf het kind aan. Geboren op de 21e en aangegeven op de 5e. 

Flauwekul, dit is geen geboorte-aangifte maar een erkenning en hierboven is het verschil al uiteengezet. Je ziet dat die erkenning pas plaatsvindt als de moeder uit het kraambed is, maar een geboorte-aangifte kan daar niet op wachten.

Nooit geweten dat een ongetrouwde vrouw alsnog moest langskomen om ook het kind te erkennen. 

Er was geen haast bij, en als het niet gebeurde was het ook goed. Niemand sleepte haar naar het gemeentehuis!

Maar zolang het niet gebeurde was er - toen! - geen familierechtelijke relatie tussen moeder en kind. Dat kind kon niet van haar erven, en zij kon ook geen toestemming geven voor zijn/haar huwelijk. Daarom vond zo'n erkenning nog wel eens plaats kort voor het kind ging trouwen.

Dank Petra, Ruumpol, Ben Wegman en L.Loef voor het meedenken en de tips. Niks aan de hand dus. Ik ging bijna denken dat de moeder het kind 'te vondeling' had gelegd en dat ze daarna alsnog het moederschap opeiste. 
Fijn weekend allemaal.