Hallo mede genealogen,

Een van mijn voorouders, geboren 1709 te Hoogeveen, was kuithaelder van beroep.

Ik kan dit beroep nergens vinden.

Wie kan mij vertellen wat dit beroep inhield?

mvg, Guke

Misschien kuit in de betekenis van bier?

[bier] - Kuit of kuitbier is een bier dat wordt gebrouwen uit tarwe, haver en gerst. In tegenstelling tot gruitbier worden de kuitbieren niet op smaak gebracht met een kruidenmengsel (gruit). ==Geschiedenis== Kuitbier ontstond eerst in de 15e eeuw in Holland en werd al gauw een succes. In Hollandse steden als Delft, Gouda e...

Nou, daar was ik nooit op gekomen. Het lijkt me zeker een goede mogelijkheid...

Maar voordat ik dit bij mijn gegevens zet, zou ik het wel graag zeker weten.. Dus als iemand het weet, graag.

In elk geval bedankt Annemarie voor het meedenken!

Volgens het beroepsnamenboek van J.B. Glasbergen is een kuithaler een bierhaler. Dit sluit aan bij het verhaal van Annemarie.

Mooi, fijn dat het opgelost is 

 

Dankjewel Femke en Annemarie!

mvg, Guke

Femke

Een verre voorouder van me had als naam Klophamer. Staat deze naam toevallig ook in dat boek? Welke betekenis?

De eekschiller een ambacht van vroeger

Eeuwenlang vormde het eekschillen voor arme boeren en seizoenarbeiders een welkome aanvulling op het schamele gezinsinkomen.

Naar de eikenbossen

Hele families vertrokken vroeger eind april naar de eikenbossen in Friesland, Drenthe en Overijssel waar men tot eind juni in kleine zelfgebouwde plaggenhutjes ging wonen. Het hele gezin werkte zes dagen per week, dertien uur per dag en verdiende daarmee zo’n vijftien gulden per week.

Voorjaarsklusje 

Het eekschillen gebeurde overigens alleen in het voorjaar. Door de stijgende temperatuur kwamen de sapstromen in de bomen op gang, waardoor de schors ‘mals’ werd en veel gemakkelijker losliet. De mannen kapten in de bossen het hakhout, ontdeden het van takken en zaagden de stammen in stukken van veertig tot vijfenzeventig centimeter.

Schillen

Het ‘schillen’ werd veelal door de vrouwen en de kinderen gedaan. Met een klophamer of met de platte kant van een bijl klopten ze de schors van het hout los: het eekkloppen. Daarbij stonden ze in een diepe kuil om niet steeds te hoeven bukken. Hun handen waren veelal kapot en helemaal bruin geworden door de vrijgekomen eekstof. Daarna werd de schors op een open terrein of in eekschuren te drogen gelegd. Het overgebleven hout werd later door de perceeleigenaar als brandhout verkocht.

Runmolen

Was de schors droog, dan werd deze gebundeld en naar een eek- of runmolen gebracht. Daar werd het fijngemalen tot een bruine stof: run. De run werd verkocht aan leerlooierijen die het gebruikten als looistof om het leer te looien. Run werd overigens ook gebruikt voor het zogenaamde tanen (looien) van scheepszeilen.

Korte opleving

Het oude ambacht van de eekschiller verdween aan het begin van de twintigste eeuw, doordat leerlooierijen de run verruilden voor chemicaliën. Echter tijdens de Tweede Wereldoorlog kwam het eekschillen weer even terug, doordat de Duitsers werkelijk zaten te springen om stookhout. De losgeklopte schors werd weer verwerkt in hun camouflagenetten.

Maar ik kom de klophamer ook tegen in de boekdrukkunst en het maken van schoenen. Dus welke kant je met je voorouder op moet?

Wellicht, gezien de streek en de tijd van toen, dat het eekschillen de meest juiste is.

Richard,

Excuses voor de trage reactie maar ik had jouw bericht niet eerder gezien. Klophamer staat niet in het beroepsnamenboek. Wel bijv.

klopjager - die het wild bijeenjaagt
klopper - klokluider, kloppen is luiden
klopper - die een zegel aanbrengt (klopt)
klopper - die bij bekendmakingen op een bekken klopt, omroeper
klopper - porder
klopperkapper - klompenmaker

Ik denk niet dat je hier veel wijzer van wordt.

Jammer maar dank je Femke.