Hoe komt het dat in veel archieven documenten te vinden zijn (voor bijv. genealogisch onderzoek) die al erg oud zijn (twee eeuwen of ouder), maar dat ik de papieren van mijn eigen huwelijk en/of ondertrouw niet kan krijgen? "Die zijn al vernietigd", krijg ik als reactie.
De papieren van mijn eigen huwelijk en ondertrouw wil ik graag hebben voor de "leuk", maar ik deed ooit voor een kennis een onderzoek naar haar adoptieverleden en stuitte tegen hetzelfde probleem aan. Deze papieren wilde ze niet hebben "voor de leuk", maar om haar verleden te verwerken.
Is het in de 21e eeuw nu zo moeilijk om, voordat je de papieren door de shredder gooit, ze eerst in te scannen? Dan kosten ze ook geen fysieke ruimte. Er is nu of later vast wel een vrijwilliger te vinden die de scans wil digitaliseren.
Vriendelijke groet,
Guido
Al aan Privacywetgeving gedacht als oorzaak?
Wetten, regels en voorschriften veranderen in 200 jaar wel eens.
Weet U zeker dat men (=gemeente?) U heeft gezegd dat de inschrijving van Uw huwelijk in de burgerlijke stand is vernietigd? Ik weet hier zelf niets van maar zou dat toch niet zo maar voor waar aannemen; misschien zijn documenten overgedragen door de gemeente aan een archief. Wel is het meen ik zo dat huwelijksbijlagen al sinds eind jaren 1930 niet worden bewaard, behalve in speciale gevallen zoals buitenlanders.
Ter aanvulling op het bericht van Peter S:
Op grond van de Wet Mulder worden de aktes van huwelijksaangifte (= ondertrouw) per 1 januari 1995 voor een periode van 18 maanden bewaard (vanaf de datum dat de akte is opgemaakt). Daarna wordt de akte vernietigd.
Inderdaad ligt het er wel aan wat je vraagt, ondertrouw wordt wel vernietigd, trouwakten niet.
Van de gemeente waar we in ondertrouw zijn gegaan heb ik vanochtend een telefoontje gehad en die noemde inderdaad ook een termijn van 18 maanden, maar of ze zijn overgedragen aan een archief...?
Van de gemeente waar we zijn getrouwd heb ik nog geen reactie.
In het verleden stelde ik hier op het forum een vraag over een ondertrouw dat in de krant was gepubliceerd (1939), maar waarvan geen huwelijk te vinden was. Ik wil graag duidelijkheid over de identiteit van het a.s. echtpaar, maar dat blijkt niet mogelijk te zijn.
Ik ken ook een situaties waar een ondertrouw niet tot een huwelijk heeft geleid, waar betrokkene(n) nog in leven zijn. In de archieven is dit deels terug te vinden. Ik heb de krantenadvertentie en de akte van ondertrouw aan de personen in de stamboom gekoppeld, maar deze zijn nog niet zichtbaar voor anderen.
Als je na 1 januari 1995 in ondertrouw bent gegaan, heb je pech. Dan is de ondertrouwakte er niet meer. Als je voor 1 januari 1995 in ondertrouw bent gegaan, moet de ondertrouwakte er nog wel zijn. Of de akte dan bij de gemeente aanwezig is of bij een archief kan de gemeente je vertellen.
De werkelijkheid is iets genuanceerder. Als ten minste een van de aanstaande huwelijkspartners van buitenlandse afkomst is, dan worden de huwelijkse bijlagen wèl bewaard.
Michaël
Rechtspraak, notariaat, wetgeving » bewaartermijnen verkort?
