Veel Nederlanders hebben – redelijk recent, maar vaak ook verder terug in de tijd – Duitsers onder hun voorouders. Of beter gezegd, voorouders die afkomstig zijn uit het gebied dat nu Duitsland is. Een eenheid is Duitsland namelijk pas sinds 1871, toen het Duitse Keizerrijk ontstond.

De ontdekking dat je Duitse voorouders hebt kan heel erg enthousiasmerend werken, maar dat enthousiasme verdwijnt soms snel als je in het moeras van onderzoek in Duitsland verzuipt. Niet alleen is Duitsland veel groter, ook zijn veel archieven nog niet zo ver als de onze. Om je op weg te helpen, volgt hier een stappenplan.

Lees het artikel hier: https://www.yory.nl/hoe-begin-je-met-stamboomonderzoek-in-duitsland/.

Een fijn  artikel, @Indie

Inderdaad: een van de meest gemaakte fouten, die ik hier op het forum zie, is dat mensen halsoverkop in Duitsland willen zoeken, 
en dus verzuimen om de Nederlandse bronnen uitgebreid te bestuderen.

Iemand, die uit Duitsland kwam, kwam niet zelden vergezeld van zijn hele familie. 
Bestudering van de ondertrouwakten van mogelijke broers en zusters levert vaak een werkzamer plaats van herkomst op, 
dan het obligate "uit Munsterland"

Vergelijking van de voornamen van alle kinderen uit deze familie levert aan de hand van vernoemingen natuurlijk de voornamen van de ouders op.

En dan meld ik ook nog de mogelijkheid, dat de ouders gewoon mee gekomen zijn naar Holland, en hier doodleuk als doopgetuige optreden.
Ik heb het regelmatig gezien.

En dat zijn dan nog maar een paar elementaire redenen, om de Nederlandse bronnen eerst eens goed door te spitten

Munsterland loopt in die tussentijd heus niet weg.

Het lezen van oude Duitse akten en teksten is bepaald niet eenvoudig. Zeker als je genoodzaakt bent ter plekke onderzoek naar je Duitse voorouders te doen (lang niet alles is in Duitsland gedigitaliseerd, in ieder geval veel minder dan in Nederland) bekwaam je dan vooraf in het lezen van het oude Duitse handschrift. Alfabet en oefenteksten zijn te vinden op internet.