Op 1 januari 2010 zijn bijna alle beperkingen op de openbaarheid van de notarisarchieven in het Stadsarchief opgeheven. Alleen twee protocollen met ingebonden testamenten uit de periode 1916-1925 zijn nu nog in openbaarheid beperkt.

BRON: http://stadsarchief.amsterdam.nl/nieuws/actueel/laatste_nieuws/#4Q2M 

In 1996 bepaalde de staatssecretaris van OCW dat akten van testament en codicil in de notariële archieven in de archiefbewaarplaatsen die jonger waren dan 94 jaar alleen geraadpleegd zouden mogen worden na het tonen van een schriftelijk bewijs van overlijden van de testateur. Omdat je pas na je 16e een testament mocht opmaken werd daarmee de termijn van openbaarheid van testamenten in feite op 110 jaar gesteld. Juist bij testamenten is het logisch dat er een beperking op de openbaarheid moet rusten tot absoluut zeker is dat de opsteller van het document is overleden.

Op de jongste protocollen in de overgebrachte notarisarchieven tot 1915 kwam door dit besluit een beperking tot en met het jaar 2009. Deze beperking is nu opgeheven.

In 1999 werd in de vernieuwde Wet op het Notarisambt een nieuwe regeling getroffen voor de notarisarchieven. Artikel 59 van deze wet bepaalt dat de notariële protocollen na 75 jaar in blokken van 10 jaar worden overgebracht naar de (rijks)archiefbewaarplaats, met uitzondering van de akten betreffende uiterste willen ? testamenten en codicillen dus. Deze worden na 100 jaar overgebracht, eveneens per tijdvak van 10 jaar.

Op basis van deze wet is besloten alle testamenten te lichten uit de notariële protocollen over de periode 1916-1925 en die over te brengen na het jaar 2016. De overgebrachte notarisarchieven uit de periode 1916-1925 zijn daarom ook openbaar. Alleen twee protocollen met ingebonden testamenten (die er niet uitgehaald konden worden) uit deze periode zijn in openbaarheid beperkt. Mocht u andere akten uit deze twee protocollen willen inzien, dan kan dat middels de procedure ?inzien niet-openbaar archief?.