Nieuws en updates » fictieve geboorteplaats bij
Mmmm....
ik wil hier ook niet een politieke discussie 
gaan voeren (alleen een inhoudelijke),
maar in elk geval speciaal voor het Stamboomforum is dit een heel interessant onderwerp, want
dit (fictie in een BS-akte) raakt het hart van waar wij, met onze hobby, dagelijks mee bezig zijn,
en misschien véél te weinig bij stilstaan: het systeem van de burgerlijke stand.
Wat mij betreft is dit een warrig, niet goed doordacht, inconsequent en domweg fout voorstel, allereerst vrij onzinnig omdat de regeling van de burgerlijke stand een onderwerp is dat op rijksniveau geregeld wordt (daar "gaan" provincies simpelweg niet over, dus daar stem je ook niet over in maart 2011),
en verder om (minstens!) twee redenen:
1. Men probeert hier een probleem op te lossen door symptoombestrijding: kunnen we er niet voor zorgen dat de baby op Terschelling terechtkomt, dan misschien wel dat Terschelling bij de baby komt. Nonsens! Als men op Terschelling klaagt dat vrouwen steeds weer in Leeuwarden van hun baby moeten bevallen, zodat die kinders later nooit kunnen zeggen dat ze een echte Terschellinger zijn, dan moet een politicus dat signaal oppakken, dan moet hem/haar een licht opgaan, en moet hij/zij tot de conclusie komen: "Hé! Blijkbaar is er dus behoefte aan een voorziening op Terschelling zèlf waar men onder deskundige begeleiding kan bevallen. Wij moeten dus zorgen dat daar een ziekenhuis zal zijn, of als dat te bewerkelijk of financieel onhaalbaar is, dan tenminste: een verlossingskliniek!" En moet daar geld bij, het zij zo. Op het vasteland zijn middelen zat om iets voor Terschelling te financieren.
Dit voorstel doet denken aan de situatie waarin u als burger over een heel erg slecht wegdek rijdt, en dan een waarschuwingsbord van de gemeente ziet staan: "Pas op! Slecht wegdek!" Als burger denk je dan: "Lázer op, gemeente! U moet geen bòrden plaatsen, u moet het wègdek aanpakken!" (excusez le mot)
Politici moeten problemen in de samenleving oplossen, daar zijn ze voor.
Dit voorstel lijkt mij dus een beetje van hypocrisie getuigen, van verbloemen waar 't ècht om draait,
van het miskennen van de eigen verantwoordelijkheid van een politicus.
2. Ook inhoudelijk is dit m.i. hoe dan ook een zéér slecht voorstel. We hebben het hier over akten van de burgerlijke stand, dat wil zeggen: belangrijke bewijsstukken over de familierechtelijke status van een persoon, en nog wel opgesteld, uitgegeven en bewaard door de overheid; niet over een APK-keuringsrapport van één of andere tweedehands auto, niet over een reclamefolder van één of ander ordinair bedrijf!
Een akte, geachte heer politicus, is "een ondertekend schriftelijk stuk, bestemd om als bewijs te dienen van hetgeen erin wordt weergegeven".
Dat wil dus zeggen, zou ik als burger denken, dat de overheid zoveel mogelijk waakt over de kwaliteit van het systeem van de burgerlijke stand, en de kwaliteit van de akten; dat wil dus zeggen dat dat papier, die akte, geen flodderig stuk papier mag zijn, als een kassabonnetje; maar iets met rechtskracht, iets met bewijskracht, iets waar je als burger van op áán moet kunnen.
Dus waar de overheid zelf dus zeker geen waardeloos stuk papier van moet gaan maken, zodat de akte nog niet de inkt waard is waarmee zij is gedrukt, door een belangrijk deel van de inhoud "fictief" te maken, wat mijnheer de politicus voorstelt. Ziet u het voor u? Een vrouw "komt" van Terschelling maar is geboren in het ziekenhuis te Leeuwarden, maar het voorstel is ààngenomen, en dus komt in haar geboorteakte, in de gem. basisadministratie (en àlle overheidsadministraties!), in haar paspoort, ID-kaart en rijbewijs te staan: "Geboorteplaats: Terschelling". Niet waar, dus. En zij doet daar, net als iedereen, nonchalant en smalend over: "Jaaaa, dat stáát daar wel, maar je wéét hoe dat gaat, je moet dat met een korreltje zout nemen: waar ik echt geboren ben, dat is natuurlijk in het ziekenhuis in Leeuwarden!"
Willen wij dat met zijn allen - een overheid die je niet echt serieus neemt (zoals sommige mensen nu al niet doen: kloof burger-overheid), en documenten van de overheid die ook inhoudelijk "waardeloos" zijn? Door nog meer "fictie" erin op te nemen?
Laten we wel zijn: het is al erg genoeg dat het huidige systeem van de burgerlijke stand, dus: van ons familierecht, al zóveel fictie bevat, dat je nu al van die akten van de burgerlijke stand niet echt "op aan" kunt. Probleem 1: de burgerlijke stand is passief en stelt zelf geen onderzoek in (vraagt hoogstens naar een briefje van een verloskundige): de akte is een verklaring van een ambtenaar, dat hij iemand ànders (de aangever,...) iets heeft horen verklaren. Probleem 2: de taal die in die akten wordt gesproken, is geen Nederlands: het is familierechtelijk Nederlands.
Leest u "vader" in een akte, dan betekent dat niet wat wij er in het Nederlands eronder verstaan, maar: "vader volgens het familierecht". Dat kan dus ook een willekeurige kerel zijn die toevallig met de (familierechtelijke!) moeder van het kind een huwelijk is aangegaan; of die het kind heeft geadopteerd; of weer zo'n toevallig-aan-komen-lopen-vent die het kind, dat bij die (familierechtelijke!) moeder geboren is, heeft erkend (erkennen wil in ons Nederlandse recht puur zeggen: de verantwoordelijkheid voor een kind op je nemen; niets meer, en niets minder; het zegt niets over biologisch vaderschap).
En ziet u in een akte "moeder" staan, ook dàn kunt u nergens van op aan. Men kàn zich een gelukkig stelletje voorstellen, twee personen die samen biologische ouders zijn van een kind dat zij ook samen verzorgen en opvoeden onder één dak, maar dat hoeft helemaal niet het geval te zijn. "Moeder" in familierechtelijk Nederlands (de taal van de akten van de burgerlijke stand) betekent: de vrouw uit wie het kind geboren is. Zijn er dus bv. twee wildvreemde onbekenden, aan wie het voortbrengen samen niet lukt, maar die zijn zaadje en haar eicel laten "uitbroeden" (alweer: excusez le mot) bij een hun wildvreemde draagmoeder, en die draagmoeder krijgt een baby, dan is de draagmoeder juridisch (dus in de akte van de burgerlijke stand!) de moeder ; ongeacht van wie het genetisch materiaal is, dat de baby heeft laten ontstaan (de wildvreemde wensouders). (Gebeurt er verder jarenlang niks, dan zou het kind nù al "bedonderd" worden door de zijn/haar geboorteakte). Natuurlijk gaat er in zulke gevallen standaard grof geld over tafel, zorgt men achteraf dat alles (via pleegouderschap, voogdij, RvdK, adoptie, naamswijziging, enz.) "op papier" goed geregeld is, en in 9 van de 10 gevallen laat men -schandaligerwijs - het kind in de waan dat de wensouders de echte ouders zijn.
U ziet dit al vaak opduiken in de media (bv. http://www.nu.nl/binnenland/2454079/babys-gekocht-via-buitenlandse-draagmoeders.html ) maar zoals in al de bovenstaande voorbeelden: het begint allemaal met een geboorteakte, waarin een "moeder" en/of een "vader" staan, en je denkt te begrijpen wat daar staat: maar dat is dus niet zo, het kan van alles betekenen.
Wat moet een kind later met zo'n akte, waarin dus niet de echte vader en de echte moeder staan genoemd? Iemand die immers, zoals iedereen, het recht heeft te weten van wie het afstamt? (art. 7, Internationaal Kinderrechtenverdrag). Zou je niet erop moeten kunnen vertrouwen dat een akte van de burgerlijke stand de waarheid oplevert, en niets dan de waarheid?
Maar dat is dus niet zo: familierecht is "fictierecht", het ouderschap in de akten is een "juridische fictie".
Natuurlijk is alles "in ontwerp" goed bedoeld geweest, maar het past niet meer voor de hoeveelheid en variatie in leefvormen van anno 2011. Het recht zou definities moeten hebben voor "juridische" (volgens het recht), "sociale" (wie zorgt er voor het kind?) en "biologische" (van wie is het genetisch materiaal afkomstig?) ouders; en al die drie categorieen zouden in de akten van de burgerlijke stand opgenomen moeten worden, en "ingevuld" worden, en bijgehouden; dan weet een mens pas, waar hij/zij qua "burgerlijke stand" aan toe is.
- De moderne mens verwacht zoal: openheid, eerlijkheid, waar(achtig)heid, echtheid (= de "kern").
- Ons familierecht anno 2011, en daarmee de burgerlijke stand, gaat echter nog stééds, zoals al honderden jaren, uit van iets heel ànders: het naar buiten toe wekken van een bepaalde "schijn", het zich op een bepaalde manier "voordoen" (vader, moeder, juridisch kind), het bereiken van een bepaalde "status" (juridisch vader, juridisch moeder). Kortom: het gaat daarbij, ten diepste, om de indruk die men aan anderen wil geven, om wat andere mensen (moeten) denken: de schone schijn (= de "buitenkant"); de waarheid is toevallig gewoon niet waarop het systeem is "gericht".
Het huidige familierecht geeft op die manier ook allerlei "neppers" de kans om zich "vader" of "moeder" te noemen, omdat zij dat juridisch zo zijn, en zij ook die schijn willen wekken naar de buitenwereld en (veel erger nog) naar een kind zelf; terwijl de buitenwereld (en ook een kind) het, als het spreekt van "ouders", toch echt over biologische ouders heeft, de "echte ouders".
Kortom:
a) dames en heren politici: praat u er niet omheen, en zet u gewoon in voor een kraamkliniek op Terschelling
(Terschellingers blij, Leeuwarden blij, en u krijgt de eer, dus u ook);
b) het is al erg genoeg dat nu al, sinds de invoering van het oude Burgerlijk Wetboek in 1838 (en ook nog vèr daarvoor, de Code Civil van de Franse bezetters) de regels in ons familierecht, en dus ook de akten van de burgerlijke stand, zoveel fictie bevatten -
dus, geachte politicus: zet u in voor een nieuw, modern familierecht, en als u dat niet wilt of durft:
laten we aan het huidige familierecht, de huidige burgerlijke stand, alstublieft niet nog meer fictie (nl. voor wat betreft de geboorteplaats) toevoegen!
Met vriendelijke groet,
Dimitri Vlas