Ik stamboom al 25 jaar, de laatste jaren is het in een stroomversnelling gekomen, mede dankzij internet. Ik zoek dagelijks een uurtje ( nou eerlijk zijn, 2 uurtjes) op internet. heb aan een cursus oud schrift een leuk clubje overgehouden, we komen 1 x per week bij elkaar om gegevens uit te wisselen en over onze hobby te praten, ik ga vier keer per jaar een dag naar een ver-weg archief en een paar keer per jaar naar een dichtbij archief.
Verder lees ik veel over streekgeschiedenis.
Ik heb er tijd genoeg voor, de familie vindt het maar niks, de stamboom interesseert ze niet hevig en ze vinden me fanatiek met mijn hobby.Maar het is zo leuk, natuurlijk dien ik de mensheid er niet mee, hoeveel tijd besteden jullie aan je hobby?
het is niet de bedoeling hier een lieve Lita vehaal van te maken, met de relatie is niets mis hoor.
groeten margriet

Nou mijn verhaal dan maar.
Vanaf 2000 met de stamboom bezig.
Een groentje dus.
Na een heel eind op weg te zijn, kwam ik er achter dat er nog iemand met het zelfde boompje bezig was.
Contact gemaakt en gegevens uit gewisseld en als één van ons iets nieuws vindt, mailen we.
De naaste familie kan het niet zoveel schelen, behalve mijn vrouw dan.
Wij gaan gezamelijk naar archieven in de buurt, gelukkig zijn de voorouders erg honkvast.
Wij komen dan ook niet verder dan de 3 noorderlijke provincies.
In 2007 5 keer naar een archief geweest en in 2006 7 keer.
Daarvoor 2 of 3 keer per jaar.
Bijna dagelijks hier even kijken maar als ik vrij ben en het uitkomt, zoek ik op internet.

m.vr.gr.

Hallo Margriet,
Haha dat is een goeie, die van je relatie bedoel ik, ik zit geregeld achter de comp. sinds ik gestopt ben met werken (2 jaar geleden) ben ik serieus met deze verslaving begonnen, daarvoor ook wel , maar niet zo erg als nu, ik ga van comp naar naaimachine, en andersom, ik ontwerp/maak mijn kleding zelf, en zo wissel ik dan van stoel, betrap mijzelf weleens bij het naaien , dan is het van, even op het Forum kijken, of even op Genlias kijken, gelukkig heb ik die twee gebruiksvoorwerpen in één kamer staan, dus al met al
besteed ik best wel veel tijd aan mijn stamboom, daarbij zoek ik ook nog voor een Duitse kennis in de archieven, en vertaal het, enz... dus koffie drinken bij de buurvrouw is er niet bij !! hoewel ik een hele lieve
buurvrouw heb.
Groetjes Willemina.

hallo Margriet
Ik ben nu 10 jaar bezig met mijn stammen, de eerste 6 jaar 1x per maand naar de archieven, dan zeker 2 avonden per week de invoer van het gevondene, dat deed ik met man en vaak mijn dochter, nu combineer ik korte vakanties in het land om naar de archieven ver weg te gaan, wat er van mijn families op het internet staat is nihil, tussendoor probeer ik de vragen van onze forumleden in het archief Rotterdam te beantwoorden, waar ik als vrijwilliger 1 dag in de week werkzaam ben, ik vertaal daar oud-schrift. Kortom ben ik per week een groot aantal uren zoet met de stammen van mijzelf en andere mensen, mijn goede voornemen in het nieuwe jaar is toch iets meer van mijn eigen stammmen te gaan zoeken, omdat ik per Januari 10 keer vrij reizen verdient heb van de NS. Het is een fijne verslaving, je bent met geschiedenis bezig, je ontmoet mensen je reist, dus je bent in beweging en je hebt de familie iets te vertellen, gezonder kan het niet, toch. Groetjes Paula Hartman

Hoi "collega's",

Ik ben zo'n 10 jaar geleden begonnen en besteed er (bijna) elke vrije minuut aan. Ik moet uitkijken dat het huishouden ook nog gedaan moet worden. Ik werk nog 32 uur en als ik thuiskom van het werk zet ik (met jas nog aan) de computer al aan. Ook ik heb jaren geleden iemand ontmoet die met dezelfde boom bezig is en aangezien hij in België woont (daar waar mijn voorouders vandaan komen) en gepensioneerd is doet hij het meeste onderzoek. Ik zorg voor de invoer en bezoek de archieven in Leeuwarden en Amsterdam. Ik ben blij met de doopakten van Amsterdam. Ik heb er deze week weer een hoop gevonden en hoef er de deur niet voor uit. Andere verre familie gevonden in Limburg. Jaarlijks gaan we een weekje naar Maastricht of net over de grens op "familiebezoek".
Collega's vragen wel eens "ben je nou nog niet klaar". En dan is het "nee, je bent nooit klaar en als je klaar bent help je een ander of je onderzoekt gewoon een andere tak. Zo verslavend werkt het nu".
Ik wacht met smart tot ik met pensioen mag, maar dat zal nog wel even duren.
Omdat ik collegagenealogen graag wil helpen ben ik vorig jaar het Noordhollands Archief gaan helpen met het invoeren van de akten voor Genlias. Zo draag ik mijn steentje bij en het is nog hardstikke leuk werk ook.

Groetjes,
Jacqueline

Wel Margriet e.a. dat wisselt heel erg. In het begin (2005) kreeg ik mijn kwartierstaat toegestuurd van een neef die al jaren in de archieven had gezocht naar de familie van moederskant.Na een tijdje zelf alles ingevoerd en was daar soms 6 tot 8 uur per dag mee bezig.Ook de diverse gen.progr. leren kennen kost veel tijd. Toen vaderskant zelf opgezocht de lijnen via Genlias, en via andere stambomen (via internet) de zijtakken bijgezocht. Toen ook weer een periode van 3-5 uur per dag. Soms weer 'ns weken niet. Archiefbezoek doe ik niet zo vaak omdat ik dat visueel erg vermoeiend vind en ik de fiches maar een kriem vind, maar dat zal mijn onkunde zijn.10 jarige tafels, dan een fiche nr, dan een jaartal, dan de naam,....enz. Wat ook leuk is, je stamboom op het net zetten, ook daar leer je weer erg veel van.
Al met al, want er komen veel andere dingen bij, kost het je wel veel tijd, maar oh wat kan het leuk zijn!
Maar gemiddeld ben ik er toch wel zo'n 5 uren per week mee bezig.

Mijn 'mannelijke objectieviteit' dwingt me om hier korte bewoordingen te gebruiken. Om één en ander niet 'te droog' te laten lijken zal ik toch iets meer vertellen.
Dat ik gemiddeld 3 tot 5 uur per dag op het internet zoek naar genealogische gegevens speur van de Van Dalens en aanverwante families, wil niet zeggen dat ik anders niets doe. Ik schrijf -meestal in het engels-, speel orgel en dan moet ik natuurlijk ook nog sociaal bezig zijn hier. :-)

Zo krijgen jullie -hopelijk- een beeld(je) van mijn dagindeling. :-)
Onthoudt één ding: Je kunt meer of minder fanatiek bezig zijn met deze hobby, maar houdt alstjebelieft een flinke dosis humor en zelfspot, want dat heb je echt wel nodig. ;))

Jullie ook veel succes gewenst.
Ab

Hoi allemaal,

ik had enige reserve om te reageren maar omdat ik het verhaal ook reeds elders heb geplaatst hoef ik eigenlijk alleen maar een kopie te maken.

Ik ben rond 1992/1993 met genealogie begonnen, mijn eerste bezoek aan het archief herinner ik mij nog als de dag van gisteren. Ik had een net opgerichte Galama-werkgroep heel royaal aangeboden de aktes van naamsaanneming wel te willen kopieren, niet wetende dat dat slechts een kwartiertje werk was. Nadat ik daar mee klaar was ben ik wat verder gaan rondkijken en het slot van dat liedje was dat ik met honderden kopiën thuiskwam die 's avonds werden uitgewerkt. Je raad het misschien al, elke akte riep nieuwe vragen op en dus ging ik de volgende week opnieuw naar het archief. Dit heb ik één dag in de week gedaan, tot ongeveer een jaar geleden, nu ga ik nog ongeveer eenmaal per maand naar het archief.

Met de grote lijnen van mijn familie ben ik klaar, nu zoek ik af en toe nog wat aanvullingen en probeer de moeilijk te vinden personen alsnog te traceren. De familie's waar ik ''klaar'' mee ben zijn: Galama en variaties, Hettinga en variaties, de eerste familie is in 1999 in boekvorm verschenen, de tweede familie zal in 2009 uitgegeven worden denk ik. Beide familie's hebben een familie stichting en kent meerdere onderzoekers, hetgeen vele voordelen heeft.

Mijn werkgebied is hoofdzakelijk Noord-Nederland, met het accent op RK families in Friesland. Een grote hobby is het fotograferen van grafstenen waar ik ook zo rond 1992 mee ben begonnen, de collectie omvat inmiddels ruim 200 duizend foto's en is zo langzamerhand een prachtige bron waar ik steeds meer plezier van heb.

Voilá, een eerste kennismaking met een ''familieonderzoeker'' die er bijna dagelijks mee bezig is, ook op diverse andere fora te vinden is en dan met name natuurlijk het forum voor friese families:

http://www2.tresoar.nl/forum/

Groetjes, en misschien iets gewaagd, oant sjen.

Maikel Galama.

Ik zie toch ook bij anderen, dat als je met genealogie begint, het eind zoek is:-)
In 1993 begon ik met onderzoek naar de familie van mijn vader. Ik heb weinig familieleden van die kant gekend, omdat die zijn omgekomen in de concentratiekampen.
De familie woonde al vanaf midden 1700 in Amsterdam en daar ik toen nog in Amsterdam woonde, zat ik wekelijks daar in het Stadsarchief. Maar toen ik daar eens was, keek ik ook eens of er iets van de familie Ruitenbeek te vinden was.............en het hek was van de dam............
Lees maar op mijn site wat er allemaal op mijn pad kwam op het gebied van Genealogie.
Die is te vinden op: www.ruitenbeekgenealogie.nl en is het resultaat van 17 jaar onderzoek.
En tot de dag van vandaag besteed ik erg veel tijd aan deze hobby. Ben er dagelijks mee bezig.
Want ik ben ook host van een grote mailgroep Genealogie van Seniorweb.nl.
Maar ach, dat houdt mij van de straat en geniet nog steeds van de contacten die je aan deze hobby overhoudt.

Groetjes,
Evelien

Ik ben in 1955 als puber begonnen met stamboomonderzoek. Dat ging eerst schriftelijk (Amsterdam-Vlissingen/Middelburg was kostbaar per trein). Later vele dagen in archieven doorgebracht. Was in stoffige archieven vaak de enige. Heb dus nog de originele doopboeken enz. in handen gehad. Heb mij in vele jaren ontwikkeld tot een ervaren en veelzijdig genealoog. Heeft mij vele duizenden uren en ook heel veel geld gekost. Maar een hobby mag best wat kosten! En ook nu nog - in het Internet-tijdperk - beleef ik veel plezier aan deze hobby.

Leuk om te lezen dat ik de enige niet ben. heb wel eens geprobeerd om manlief mee te nemen naar het archief, hij vindt er niets aan. heb natuurlijk ook zijn stamboom uitgezocht en daar kijkt het wel eens naar, maar het kan hem niet boeien.
Ook het bezoeken van plekken waar vroeger eens de boerderijen stonden, kerkjes waar de voorouders zijn gedoopt, hij gaat wel eens mee, maar toch...
daarom ben ik zo blij met mijn clubje medestanders, gelukkig ook een paar achterneven gevonden die stambomen, zodat we gegevens kunnen uitwisselen.
Ik neem ook niets klakkeloos over van internet, eerst zelf zien en dan geloven.
het is alleen moeilijk te begrijpen voor een niet-geinteresseerde dat je nooit bent uitgezocht.
dank je wel voor jullie reacties.
groetjes margriet

Ik ben in 1998 (ik was toen 20) begonnen met het speuren naar verwanten van mijn vader. Mijn moeder wilde graag naar de open dag van het Drents Archief in Assen en zo is het gekomen dat we eraan verslaafd zijn geraakt. De stamboom van mijn vader hebben we tijdelijk gestaakt, dit omdat ik verhuisde naar Zwolle en mijn vader ziek werd. Doordat hij veel verzorging nodig heeft komt mijn moeder er dus niet aan toe. Ikzelf zit vrolijk verder te speuren op de website van het Zeeuws Archief en het Haags Gemeentearchief naar de familie van mijn moeder. Zwolle - Middelburg en Zwolle - Den Haag zijn niet vaak haalbaar met ook nog een studie en een baan en een (voormalig top)sport. Kort nadat ik mijn huidige vriend leerde kennen kwamen we erachter dat de zus van zijn opa getrouwd is met een neef van de opa van mijn moeder dus ben ik zijn stamboom ook verder uit gaan zoeken.
Het is een hobby waar je veel tijd aan kwijt bent maar die mij veel voldoening geeft. Daarbij kan ik het ook gebruiken bij mijn studie Geschiedenis en kan ik het later toepassen in de lessen die ik zal gaan geven. Zo snijdt het mes weer aan twee kanten ;-)

Hallo Margriet,

ik was altijd al nieuwsgierig naar mijn roots en wist ook al het nodige in grove lijnen. Echter in de loop der jaren wilde ik eigenlijk ook de details te weten komen en sinds kort ben ik fanatiek bezig en gaat er menig uurtje in zitten. Ik ervaar het zoeken en het evalueren van de gegevens soms als verslavend en moet ik mijzelf dwingen om andere dingen te gaan doen. In ieder geval blijf ik het leuk vinden. ik moet zeggen dat het soms spannend is als er weer wat boven water komt over mijn voorouders.

groeten Janus de Goeij

Volgens mij is er niets mis mee met de hobby die wij uitoefenen.
Ik doe ongeveer het zelfde als u met het besteden van de tijd voor stamboom ondezoek.
Ik ga wat meer naar de archieven.

Groet, Jaap

Hoi Margriet en andere onderzoekers,

Zoals een goed hobbyist sluit ik mij bij de vorige schrijvers aan. Een hobby is meestal voor jezelf en soms kun je dit delen met een ander. Zo gaat dat met hobbys.
Wat een ander leuk vindt om te doen kan wel niets voor jou zijn. Voorheen hield ik kanaries. Wat een werk en voor een ander lawaai en of rommel.
Nu speel ik nog steeds accordeon en orgel. Wat een geluk dat mijn, nu 3e echtgenote, dit ook geweldig vindt. En mijn hobby als stamboomonderzoeker vindt zij minder interresant. Wel vindt ze het leuk en heeft ze zelf ook een stamboompje.
En zo heeft iedereen meestal een hobby. Erger je vooral niet aan de ander! Maar houd wel rekening met de ander. Er zijn meer dingen die je samen kunt doen.

Vanaf deze plaatst wens ik iedereen fijne feestdagen en een gelukkig 2008

Hallo beste forum-bezoekers. Mijn start 35 jr. geleden en vervolg van de onderzoeken zal ik niet herhalen hier, die staan reeds in mijn profiel. Na lange onderbreking en het ontdekken van dit forum is de hobby weer zoals in het begin. Elke minuut welke ik beschikbaar heb, zelfs tot diep in de nacht, surfend het hele net af voor nieuwe gegevens. (en niet meteen vragen, werk je dan niet - want het huishouden is ook extra zwaar werk hahaha) Soms mis ik wel het gevoel wat je vroeger kreeg zoekend in de oude boeken in een stoffig archiefje ergens in Nederland of daarbuiten en het hechte contact met de archivarissen. Nu zijn veel archieven wat ik hoor, computercentra geworden, dus nu maar lekker achter het eigen pc'tje.
Mijn echtgenoot was ook door werk en studie weinig geinteresseerd in mijn hobby, maar dan gewoon ook de stamboom uit gaan zoeken van je partner - het blijkt dat als je daar eenmaal aan ben begonnen, de interesse ook bij andere familieleden sterk gaat groeien. Want tja nieuwsgierig is iedereen. Af en toe denk ik ook, wordt men nooit gek van mijn passie voor het verleden, maar het verleden is ook het heden en de toekomst.

Voor allen een succesvolle vriendschappelijke en gezonde zoektocht ook in 2008

Robert

Ik was in juli 2007 50 jaar bezig met genealogie. In het begin alleen in de schoolvakanties, later vaker en de laatste 20 jaar zo'n 8 tot 10 uur per dag 7 dagen in de week. Tussendoor doe ik het huishouden. Op dit moment ben ik bezig met het inkloppen van DTB's die een andere vrijwilliger en ik gefotografeerd hebben. Dit zijn nu 28 boeken, er moeten er nog 10 tot 15 gedaan worden. Voorlopig ben ik dus nog wel even zoet. De werkzaamheden bestaan uit onderhouden van de eigen databases en die van de genealogische vereniging waar ik vrijwilliger voor ben. Daarnaast ben ik ook vrijwilliger van het gemeente archief en ook daar breng ik dus regelmatig een aantal uren door. Marjolijne

Ik krijg een glimlach op mijn lippen,als ik de verhalen hier lees en de te besteden tijd. welke ik nu eraan besteed. Dat is veel, heel veel, maar met een groepje bij toeval ontstaan . Zelf nu 10 jaar, werd gebeld door een naam genoot. zou graag mijn data weten, maar hij wist meer van mijn fam als ik..Eigenlijk was ik er wat tegen ,reden een moeizame jeudperiode al vroeg wees . Maar net met vervroegd pensioen en een oud computertje gekregen ging ik aan de slag en kreeg van mijn naamgenoot ..veel. die het al vanaf 1964 deed. Het groeide uit door hulp van aanvragers die hun tak wensten. Nu met 5 personen en een ieder een taak.typen-achief bezoeken Vertalen uit het oud hollands etc. Erg leuk werk en kregen van de Fam veel toegezonden die ook bezig waren Alles koppelen en dan is de boom erg groot
Dus dagelijks besteed ik tijd aan....... verslaafd...eh ja... zoals jullie...leuk toch.

groet van Henk

Wat leuk om iets over andermans verslaving te lezen. Ik ben stamboomverslaafd sinds begin 2006. Ben begonnen vanaf onze zoon en werk van daaruit naar "boven".Mede door Aldfaer gaat dit perfect en is het een plezier zo de gevonden informatie (in de archieven en op internet) te verwerken. Het kost inderdaaad veel tijd, maar het is enorm boeiend. Vooral 's avonds als het niet zo druk is online. Mijn echtgenoot heeft met hulp van leden van de familievereniging van Hilten een boek geschreven: "Je zult maar van Hilten heten". Toen hij daar mee bezig was, had ik nog niet zoveel interesse, maar nu heeft de koorts ook bij mij toegeslagen. En dat betekent dat ik over van Hiltens niet veel hoef uit te zoeken, maar des te meer bij de andere takken. Archieven bezoeken doen we een keer of 4 per jaar. Het stoort me niet wat een ander er van vindt, ieder zijn hobby. Ik doe thuis nog vrijwilligerswerk voor het CBG in Den Haag. (invoeren trouw-, rouw-, geboorteadvertenties). En sociaal, huishoudelijk is er niets mis. Iedereen een zoekvol, vindvol 2008 toegewenst.

Als ik niet oppas ben ik er letterlijk non-stop mee bezig; ben momenteel meer thuis dan gebruikelijk en sta er wat je noemt mee op en ga er mee naar bed !! Vooral nou ik de digitale archieven (Tilburg e.o, West Brabant) ontdekt heb ben ik niet meer te houden !!!!!!
Was er door tijdgebrek tot nu toe wat gematigder in maar ik merk dat het een bijzonder verslavende bezigheid is; ook omdat je er op zoveel manieren mee bezig kunt zijn, je gaat er dus ook de deur voor uit, ik woon in Leiden en kan dus makkelijk naar het Archief in Den Haag en met alle contactsites etc. is het ook nog eens een soort van " gezellig " !!!!!!!
Heb ook al kopiën van aktes online besteld bij het archief in Tilburg; enfin : je BLIJFT bezig !!!!!

Gera Aertsen