Beste Monique, beste Aart Verhoef,
- Wettiging bij huwelijk zegt niets over de vraag wie biologisch de vader is.
- Erkenning óók niet, wàt het ook lijkt te betekenen, en wat mensen u ook vertellen
(erkenning is een rechtshandeling en géén waarheidshandeling: erkenning is voor het recht, puur
juridisch, de verantwoordelijkheid van een vader op je schouders nemen, accepteren, aanvaarden;
ongeacht of je zelf ook de echte vader bènt!)
- Ook "de originele geboorteakte" kan geen antwoord geven op de vraag naar het biologisch vaderschap.
Zo wèrkt het gewoon niet in de Nederlandse burgerlijke stand - in 1811 niet, in 1838 niet, en anno 2012 nog steeds niet.
Het Nederlandse familierecht is nog steeds, bijna zo erg als in de jaren 1811-1950, een kwestie van uiterlijke stilte, schande, schuld, schaamte en "schone schijn". Buitenkant, oftewel reputatie/aanzien/de goede naam/eer/"wat moeten de mensen wel niet denken" staat voorop; verhulling, en niet de waarheid.
De taal die die akten spreken zegt niet wat wij in gewoon Nederlands bedoelen met "vader", namelijk de echte vader, de biologische vader;
die taal is het Nederlands familierecht, dat een eigen begrip "vader" heeft: "de juridische vader".
Wat dat precies inhoudt, daar kunnen we ons dan vèrder in verdiepen, maar dat is vers twee...
Met vriendelijke groet,
Dimitri Vlas