Een italiaanse voorouder heeft zich in december 1886 in Rotterdam gevestigd. Zijn kinderen zijn allen in Rotterdam geboren en hij is daar ook overleden. Ik neem aan dat hij als nederlander is genaturaliseerd. Mijn vraag is: Weet iemand hoe dat in die tijd in zijn werk ging en waar ik gegevens daaromtrent zou kunnen vinden?

Met vriendelijke groet,

Sjaan Lieder

zie bijvoorbeeld delpher.nl; Nederlandsche staatscourant, zoals (Staatsblad no. ..) WET van den ... 1887, houdende naturalisatie van .., ... de hoedanigheid van Nederlander wordt bij deze verleend ...

Zie bv http://www.gahetna.nl/vraagbaak/onderzoeksgids/naturalisaties

mvg-Ben

Hallo Heren,

Bedankt voor de reactie. Zowel in de staatscourant als in de database van naturalisaties is de naam niet te vinden. Dat wil zeggen in de staats courant wel berichten over faillissement en echtscheidingen maar niets over naturalisatie. Wil dat zeggen dat de man de Italiaanse nationaliteit heeft behouden of is er wellicht nog een andere zoekmogelijkheid?

Met vriendelijke groet,

Sjaan Lieder

Probeer eens te Googlen met de volgende zoekterm: achternaam, naturalisatie.

Als dat niets oplevert mag je wel aannemen dat er geen sprake is geweest van een naturalisatie tot Nederlander.

Dank je Richard. Er komen inderdaad geen resultaten. De kinderen van de man zijn wel in Rotterdam geboren. Werden die dan automatisch Nederlander? Zijn zoon was militair in het nederlandse leger rond 1910. Die moet dan toch de nederlandse nationaliyeit hebben gehad?

Sjaan

op 12 dec. 1892 is de wet op Nederlanderschap ingevoerd . 

https://pvmarkus.home.xs4all.nl/wet.htm

Mogelijk hebben de kinderen op grond van deze nieuwe wet toen (of later, toen ze meerderjarig werden) de Nederlandse nationaliteit verkregen. 

Misschien op grond van art. 5.b?

Toch snap ik nog niet wat de procedure bij naturalisatie was. Ik vond in de verslagen van de Staten Generaal dat op 21-10-1936 Anton Johann Slangen genaturaliseerd is. Ik neem aan dat hij toen Nederlander werd (hij woonde in Duitsland). Maar in 1923 moest hij in het Nederlandse leger, dus toen was hij blijkbaar Nederlander. En in de Staatscourant vond ik dat hij op 29 febr 1937 een kennisgeving kreeg volgens art 7 lid 5 van de wet. Ik dacht dat zo'n kennisgeving betekende dat je de Nederlandse nationaliteit kwijt was. Hoe zit dit precies? 

Mogelijk is hier meer informatie te vinden over uw vraag betreffende naturalisatie in de 19e eeuw? http://www.gahetna.nl/vraagbaak/onderzoeksgids/naturalisaties-16e-eeuw-circa-1950

Daar stond inderdaad nuttige informatie. Alleen geen antwoord op de vraag wat de kennisgevingen in de Staatscourant betekenen. Verliezen ze dan de Nederlandse nationaliteit automatisch omdat ze 10 jaar in het buitenland wonen of wordt die dan juist verlengd?

… Staatscourant vond ik dat hij op 29 febr 1937 een kennisgeving...

In 1937 werd het gewoon maandag 1 maart, na zondag 28 februari. Ik denk dat u uw bron nog eens goed moet nazien. Uw vragen staan overigens onder de vraag van Sjaan Lieder...

@Sjaan Lieder

De kinderen vielen mogelijk nog onder de Nationaliteitswet 1850.

"In deze wet is vastgelegd wie Nederlander was en hoe men het Nederlanderschap kon verkrijgen of verliezen. Nederlanderschap werd primair verkregen door geboorte, dus men moest geboren zijn uit ouders die in Nederland waren gevestigd en hun afstammelingen. Ook in Nederland geboren kinderen  van migranten waren dus Nederlander."

Dat veranderde met de Wet op het Nederlanderschap 1892.

"Met deze wet werd het Nederlanderschap primair verkregen door afstamming. Voortaan kregen alleen kinderen van Nederlandse vaders (en natuurlijke kinderen van Nederlandse moeders) de Nederlandse nationaliteit. Wie ná juli 1893 werd geboren, kreeg de nationaliteit van de vader. Dat betekent dat verschillende generaties nakomelingen van immigranten alleen Nederlander konden worden door naturalisatie. Er werd een uitzondering gemaakt voor kleinkinderen van immigranten die anders statenloos zouden zijn. Zij kregen de Nederlandse nationaliteit. Vanaf 1953 kreeg de 'derde generatie' weer automatisch de Nederlandse nationaliteit. De inheemse bevolking van Nederlands-Indië werd uitgesloten van het Nederlanderschap. De koloniale bevolking van Suriname en Curaçao bleef na 1892 Nederlander."

U hebt gelijk meneer van der Kooij, 1937 was geen schrikkeljaar. Typefoutje, het moest 26 febr zijn.

Inmiddels is me de procedure duidelijker geworden. Na 10 jaar verblijf in het buitenland moest een in het buitenland geboren Nederlander via een z.g. kennisgeving laten weten dat hij Nederlander wilde blijven. Deed hij dat niet dan verviel het Nederlanderschap. Die kennisgevingen werden in de Staatscourant gepubliceerd. En elke volgende 10 jaar  idem.