Hierin kom ik aantekeningen tegen van een zitting van de ZKR (ik denk Zee KrijgsRaad) van een veroordeling wegens diefstal in een bewoonde woning onder verzachtende omstandigheden. De strafmaat is 36 maanden gevangenisstraf (te Rotterdam), daarvan 18 maanden eenzame opluiting. Kan iemand mij iets vertellen over de rechtspraak in 1880 (Wat moest je wel hebben gedaan in die tijd om tot een dergelijke lange gevangenisstra te worden veroordeeld, zeker na een toch glanzende carriere van mijn overgrootvader? Wat betekende in de praktijk eenzame opsluiting?). Ik heb inmiddels begrepen dat het verslag van de rechtzitting verloren is gegaan, maar misschien zijn er nog voor mij onbekende bronnen over deze zaak te vinden. .Bedankt. Ferry Luijbe
Maar was dan in die tijd de straf daarvoor zo hoog? En staat er echt onder verzachtende omstandigheden (of lees ik dat verkeerd?) Wat waren gebruikelijke straffen?
Bedankt dat u mij daar op wijst Van 31-12-1880 tot 19 (21) -5-1882 blijft nog altijd een lange straf voor een diefstal. Maar u heeft gelijk dat de helft van de opgelegde minder erg klinkt.. Jammer dat het verslag van de zitting niet meer is in te zien.
Jouw voorvader heeft in de 1e cellulaire gevangenis in Rotterdam gezeten. Dit was aan de Noordsingel 61.
Jouw voorvader heeft, ondanks zijn veroordeling, een militaire onderscheiding gekregen. Hij heeft in oorlog(en) gevochten. Hij is uiteindelijk toch eervol ontslagen.
Het delict "diefstal" kent verzwarende omstandigheden waarbij hogere straffen opgelegd konden worden. Deze omstandigheden kunnen bijvoorbeeld "tijdens nachtelijke uren" of "in vereniging" zijn.
Bij het zoeken voor jouw andere vraag/topic, zag ik dat hij meerdere opnames heeft gehad in ziekenhuizen (sociale zorg).
Bij de rechtspraak zou dit een reden kunnen zijn voor "verzachtende omstandigheden"
Tegenwoordig houden rechters rekening met de persoonlijke omstandigheden van de verdachte bij het opleggen van hun straf. Ik weet niet of dat toen ook al zo was maar ik neig er een beetje naar dat deze meneer zelf niet ongeschonden uit zijn diensttijd is gekomen. De straf zou een onderdeel van een hersteltraject kunnen zijn.
Misschien is dit een richting om te zoeken maar houd er wel rekening mee dat hier wel veel aannames in zitten. Heb wel een carriere van 25 jaar bij defensie en politie achter de rug.
Gomersbach - 20 mei 2024 - 18:11 (laatst bijgewerkt 20 mei 2024 — 18:11 door auteur)
Antwoord aan Sandra (en gedeeltelijk aan Maarten)
Door nog eens goed de tekst van het dokument te lezen en de opmerking van Maarten in gedachten denk ik dat de straf 36 maanden gevangenis is, maar dat deze wordt uitgevoerd middels 18 maanden eenzame opsluiting (dus de helft, wat ook de terugkeerdatum naar Amsterdam verklaart. Dan zou naar aanleiding van de opmerkingen van Sandra de eenzame opsluiting misschien wel gelijk een behandeling kunnen zijn geweest voor een trauma opgelopen in Atjeh. Dat moet ik dan nog eens nagaan of dat in die tijd wel bestond..
Ten aanzien van de andere opmerkingen van Sandra: de onderscheidingen zijn verleend voor de diefstal. De verschillende ziekenhuis opnames dateren van na de diefstal, dus dat kan niet leiden tot verzachtende omstandigheden. En er is ook volgens mij geen sprake van eervol ontslag.
Het plegen van de diefstal blijft vooralsnog een raadsel. Na de glanzende carrière op papier bij de marine gaat het vanaf de diefstal en gevangenis bergafwaarts met mijn overgrootvader. Maar dat is een ander onderwerp.