ik sta op het punt "mijn stamboom" openbaar te maken en kom tot de ontdekking dat overledenen openbaar zijn en dat dan namen van nog levenden in bovenvermelde berichten openbaar worden. Op zich vind ik dat niet zo erg: het maakt iemand niet direct adresseerbaar. Vallen deze namen toch onder mijn zorgplicht: voorkomen dat zij in de openbaarheid komen?

Publicaties vallen onder de verantwoording van de publicist.

Het is wel zo netjes om eerst toestemming te vragen aan de nabestaanden van de overledene en deze te bewaren, zodat U later niet in de problemen komt.

Gr.

Everardus

Beste Peter,

Ik houd me niet aan de regels zoals de wet die voorschrijft (eerst toestemming vragen voor publicatie). Ik heb het volgende gedaan. Dit werkt voor mij goed.

• Ik heb van levende personen alleen initialen en achternaam gepubliceerd en geen verdere data. Verder hanteer ik de vuistregel: als mensen zich beklagen, zet ik de data op verborgen.
• Van overleden mensen publiceer ik alles, tenzij naasten zich hierover bij mij melden. Dit gebeurt overigens sporadisch.

Misschien heb je hier wat aan!

Ik ben niet van plan iets betreffende levenden te publiceren, maar ben wel nieuwsgierig. Hr Rollema heeft het over "in de problemen komen", hr vd Heide over "wat de wet voorschrijft". Welke problemen zou een publicatie kunnen opleveren? Wat schrijft de wet dan precies voor, welke wet?

Radio, TV, krant, Internet barsten uit hun voegen van de gegevens over levenden. Gelukkig zijn de meeste mensen niet kwaadwillend en de gemiddelde kwaadwillende gelukkig niet slim genoeg om identiteitsfraude te plegen...

@ Maggie,

De Wet Bescherming Persoonsgegevens. Zie bijv. hier voor verdere informatie (uiteraard is er nog veel meer te vinden).
http://www.justitia.nl/privacy/

Volgens mij is het heel simpel. Gegevens van personen die nog in leven zijn mogen niet gepubliceerd worden, tenzij de betrokkene daar expliciet toestemming voor verleend heeft.

Gegevens van overleden personen vallen niet onder de Wet Bescherming Persoonsgegevens. Die mogen wel gepubliceerd worden.

Zelf zou ik voor personen die recent overleden zijn wel een bepaalde marge aanhouden (bijv. pas publiceren als iemand langer dan 5 jaar geleden overleden is), maar dat dan is een persoonlijke keuze.

De wet waar ik op doel is de Wet Bescherming Persoonsgegevens. Deze wordt nadrukkelijk bewaakt door het College Bescherming Persoonsgegevens.

Wanneer kom je in de problemen?

Heel direct kom je niet in de problemen, want, zoals gezegd, mijn website draait al 10 jaar en ik heb in die tijd 2 verzoeken gehad om informatie te verbergen. Het gaat erom dat wanneer je je bezwaard voelt dat je gegevens worden gepubliceerd, je het recht hebt om de publicist te manen de gegevens te verwijderen. Als je publicist bent en depublicatie weigert, dan zou tegen een strafzaak aan kunnen lopen.

Voor meer informatie

• Richtsnoerdocument van het CBP
• Eenvoudige en uitgebreide uitleg van Ius Mentis
• Zeer eenvoudige en beknopte uitleg van de Autoriteit Persoonsgegevens

Iedereen doet het toch?

Radio, TV en krant (althans de professionele varianten) houden zich doorgaans aan deze Wet (zwarte balkjes, geen achternamen, geen opnames uit de rechtbank). Internet niet. Maar bij dit laatste geldt dat het feit dat 'iedereen het (fout) doet', geen argument is. Of zoals mijn moeder vroeger zei: "Als Marcel in de sloot springt, spring jij er dan achteraan?"

De grote onzekerheid voor mij is: wanneer is iets een gegeven van een persoon? is een naam dat, of een adres, of een relatie?
Dat zijn de dingen die eventueel te vinden zijn op de door mij aangehaalde publicaties: rouwkaart, bidprentje, geboortekaartje, etc.
Bovendien, zijn deze gegevens nu niet al "publiek", dat gemaakt door de publicist? Die publicaties zijn bedoeld om aan de buitenwereld kond te doen van het overlijden, de geboorte, het huwelijk. De publicist moet zich wel bewust zijn dat hierbij een aantal mensen min of meer in de openbaarheid komen!
Daarnaast, ze worden hier door mij duidelijk met eerbied neergezet, in het verband van de grote familie, al mijn lieve familieleden.

Ik ben duidelijk gesteld op privacy, wij hebben -- om met Paul Frissen te spreken -- een fundamenteel recht op geheim, maar ik hoop dat we met onze genealogie niet in een angelsaksische claimcultuur terecht komen...

Dank u wel, Melle van der Heide, een reactie waar we iets mee kunnen, en voor mij een antwoord op de gesteld vraag.

er is nog een wet: archiefwet 1997 waarin staat dat gegevens pas openbaar mogen worden: 100 jaar na geboorte - 75 jaar na huwelijk - 50 jaar na overlijden.

U zal in Wiewaswie of zoekakten.nl nooit iets vinden wat hier mee in strijd is, archieven die gegevens overdragen/toegankelijk maken houden zich aan de archief.

In de praktijk merk ik, net als mijn vader in de jaren '80/90 dat schriftelijk deed, dat als je (stamboom)gegevens meestuurt archieven niet moeilijk doen, niet vreemd want wie kent dit soort gegevens? alleen familie zou ik zeggen.

Joep Besteman

Is niet helemaal waar Joep,

In WWW zal je gezinskaarten terug vinden (Den Haag) met gegevens van personen geboren t/m 1938.

https://www.wiewaswie.nl/personen-zoeken/zoeken/document/a2apersonid/516372497/srcid/48491758/oid/2

Is de gezinskaart van mijn ouders.

Gr.

Everardus

Als ik een recente rouwkaart van iemand ontvang en deze in zou scannen om op internet te plaatsen plak ik in elk geval de namen en het correspondentie adres af van de nabestaanden, niemand anders heeft daar iets mee te maken vind ik.

Groet,

Ans

Geachte heer Rollema,

U hebt gelijk, ik heb even via de eerder genoemde link in WBP gekeken, hier gaat het vooral om gegevens die dagelijks in gebruik zijn in het verkeer tussen overheden en instanties, in bedrijven etc. Ik zie niets over genealogische bronnen en de ontsluiting daarvan en beschikbaarstelling.

Voor ons van belang maar misschien maken we dan slapende honden wakker?

Enige jaren jaren geleden keek ik vaak op de site van dhr. van de Meer die zich met voor- en achternamen bezig hield, ook daar waren mensen die persoonskaarten van bekende mensen op de site zetten, daar heb ik commentaar op gegeven, van de Meer vond het maar onzin.

Ik blijf het vreemd vinden dat een overheid zich blijkbaar ook niet aan de archiefwet houdt.

met vriendelijke groet,

Joep Besteman

Wat mij niet helemaal duidelijk is, is hoe het zit met overlijdens-advertenties (of huwelijks-advertenties of geboorte-aankondigen) die de betreffende personen zelf vrijwillig in de krant (al dan niet digitaal) zetten. Dan geef je toch zelf vrijwillig aan dat je privacy niet beschermd hoeft te worden? Voor mij zijn ze een nuttige bron van informatie voor de stamboom na 1940. Graag reactie!

Publicaties in kranten of anders geven nog niet het recht om dit naar eigen goeddunken te gebruiken.

Scherm altijd de gegevens van mogelijke levende personen af.

Als ik een boek schrijf en komt in de handel, dan wil dat nog niet betekenen, dat anderen dit mag kopieeren en op internet zetten.

Er bestaat altijd nog iets als een auteursrecht.

Om slechte verhoudingen te voorkomen, neem indien mogelijk altijd contact op met de nabestaanden enz.

Gr.

Everardus

Wat meneer Joep Besteman schrijft klopt, maar behoeft nuancering. De wet stelt dat Aktes van de Burgerlijke Stand voor de genoemde jaren openbaar gemaakt mogen worden. Deze wet zegt niets in algemene zin over publicatie van gegevens over geboorten (100 jaar), huwelijken (75 jaar) en overlijden (50 jaar). Het gaat dus alleen om de aktes zelf! Deze verwarring kom ik wel vaker tegen.

@Els: het feit dat iemand iets publiceert betekent niet dat hij/zij daarmee zijn recht op privacy verspeelt. Het feit dat iemand zijn eigen gegevenspubliceert, zegt niet dat jij die gegevens ook mag publiceren. De WBP biedt de bescherming tegen publicatie van een verzameling gegevens die mogelijk op de persoon herleidbaar is. Daarnaast, zoals Everardus schrijft, heeft iemand zonder meer auteursrecht op dergelijke publicaties. Dus je mag niet zonder meer de advertentie overnemen.

@Hr Besteman: ik kan geen Archiefwet 1997 vinden, wel archiefwet 1995 http://wetten.overheid.nl/BWBR0007376/2015-07-18

Het enige wat ik daarin aangaande privacy lees is

Artikel 15

1 Bij de overbrenging van de in artikel 1, onder c 1° en 2°, bedoelde archiefbescheiden kan de zorgdrager, na advies van de beheerder van de archiefbewaarplaats, slechts beperkingen aan de openbaarheid stellen voor een bepaalde termijn en met het oog op:

• a. de eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer;

Ik ben eens even in de Memorie van Toelichting van de Wet op de Bescherming Persoonsgegevens gedoken. Als jurist leer je dat daar de beste omschrijving van het doel van bepaalde wetsartikelen in staat. Met name staat daar over openbare vrijwillige publicatie van persoonsgegevens - zoals dus nabestaanden van een overledene in een rouwadvertentie - dat je moet kijken met het doel waarmee die gegevens zijn gepubliceerd. Het doel van een rouwadvertentie is dat de partner, kinderen en kleinkinderen (bijvoorbeeld) melden dat er iemand overleden is. Zij oormerken zichzelf dan openbaar en vrijwillig als partner, kind of kleinkind (in dit voorbeeld). Dus zij geven openbaar en vrijwillig hun familierelatie aan. En die vrijwillige en openbare bekendmaking van familierelaties mag je dan niet verder gebruiken om familierelaties in kaart te brengen? Dat lijkt me toch heel sterk. Voor wie het niet met me eens is: ik wacht op de eerste uitspraak van de rechter hieromtrent!

Met andere woorden, als ik iets overneem moet de ander het maar aanhangig maken.

U legt nu de publicatie uit, zoals U denkt dat die is.

Buiten het recht van publiceren is er ook nog iets zoals een fatsoensnorm.

U hebt het over de eerste uitspraak.

Diverse kranten zijn van Delpher gehaald na een juridische uitspraak over publicatierecht.

Groet,

Everardus

@Everardus Rollema: ik vind de omschrijving "pikken" in dit verband niet correct en insinuerend.