Hallo, ik was vandaag bij een gemeentelijk archief, ik zeg nog niet waar, anders verpruts ik het voor mijzelf.
Een archivaris...nee hadden ze niet. Een leesapparaat wel, die deed het niet, de bak met microfiches zat dik onder het stof. Er ging een deur van slot, daarachter alle originele boeken en kaartenbakken in een hokje. Kunt u zich daarmee redden? Wat een dag, veel gevonden, lekker in die dikke boeken gebladerd, kopietjes maakten ze met plezier, er werd een bakje koffie gebracht, het is haast een meneer Hageman verhaal, het was weer als vanouds. Ik ga heel binnenkort nog een keer en nog een keer.
Maar....als ik oneerlijk had willen zijn had ik oude aktes zo mee kunnen nemen, nu ben ik mij zeer bewust van het belang van ons erfgoed, dus doe ik dat vast niet. Die koffie had om kunnen vallen, ik had met mijn pen aantekeningen in de boeken kunnen maken, of scheuren in de aktes.
Dit kan dus eigenlijk niet...tweestrijd dus, zeg ik er iets van of stel ik dat nog een paar weken uit, tot ik uitgesnuffeld ben. Kennen jullie zulke situaties? groeten Karin

Nee Karin, zoiets heb ik nog nooit meegemaakt. Ik ben in veel archieven geweest, in de tegenwoordige is dat er echt niet bij dat je spullen meeneemt naar een studiezaal of vertrek. Dat was juist zo leuk in het verleden dat je zelf in boeken kon snuffelen, hoewel je vaak er wel om moest vragen. Je houdt het geheim (dat is je goed recht), maar je maakt mij wel nieuwgierig waar dit nog mogelijk was. En.... zeker niets meepikken, hoe verleidelijk dat ook is. Helaas is dat in het verleden te vaak gebeurd!

Vriendelijke groet, Jacqueline

Karin, wees verstandig en houdt het geheim! Voor iedereen! Timmer er niet mee aan de weg!. Zelfs ik mag het niet weten! Wacht tot je helemaal klaar bent en begin er dan luchtigjes over bij de desbetreffende ambtenaar. Misschien kan hij er dan bij zijn bazen een goede beurt mee maken.
Geniet er nog maar van.
Meneer Hageman.

Hallo Karin,
Nog even op het voorgaande, Ko en Keren hebben absoluut gelijk! Houdt het GEHEIM, al is er een licht heimwee naar het verleden! En net wat Keren zegt: goed op de archiefspullen letten en voorzichtig mee omgaan!
Groeten, Jacqueline

Hallo Karin
Koester deze ervaring en geniet vooral van deze dag en alle volgende dagen dat je daar bent, in deze intieme sfeer zou je een gesprek met de ambtenaar aan kunnen knopen en hem zachtjes vertellen dat dit toch eigenlijk niet kan, misschien gaan dan de ogen open en verandert de situatie, het zal voor de zuurgraad van onze geliefde oude boeken ook niet al te best zijn als ze niet goed verzorgt worden, ook de fiches worden er niet beter op als ze onder het stof zitten. Ik wens je succes met de beslissing die je neemt en vertel maar niet waar dit archief zich bevindt. Groetjes van Paula Hartman met een beetje heimwee naar die goeie oude tijd.

Leuk die echte stambomers, die zo vol heimwee reageren.Het was echt geweldig, ik zat daar helemaal alleen, de hele dag, met zo nu en dan een mannetje die vertelde waar ik koffie kon halen, kon ik gerust meenemen naar het hokje. En ik sjouwde het hele gebouw door met de boeken waarvan ik een kopie moest hebben, dan weer terug, netjes weer op de plaats zetten en beginnen aan de volgende.Vooral de aktes uit 1812, dat waren juweeltjes op heel oud papier, ik heb voor de fun maar een kopie gemaakt van een akte van een niet-voorouder. Zo mooi en dat voor 25 cent. Ik rooster volgende week een paar dagen vrij om weer te gaan. groetjes karin

De geur alleen al....

Oh, wat mooi allemaal.
Ook dat drukwerk uit de 19e-eeuw! Briefpapier van o.a. Scheepvaartmaatschappijen, Chocoladefabrieken enz. Het water loopt in mijn mond.
En dan zo'n schitterend monumentaal 19e-eeuws pand in de Vijzelstraat. Gebouw "De Bazel" (Stadsarchief Amsterdam). Ik ga er voor mijn plezier heen.

hallo allemaal
We wijken af maar ik ken mensen die door omstandigheden zonder verwarming zitten en zich komen opwarmen in de Basel, alleen al om het uitzicht van een oud pand in de Vijzelstraat van een van de voorvaderen en de oude boeken die zo bijzonder lekker ruiken, daarom hou ik het maar op het vertalen van oud-schrift in het archief Rotterdam, het blijft nl. lekker ruiken, groetjes Paula Hartman

Hoi allemaal,

het wordt mij wel heel erg makkelijk gemaakt om een reaktie te geven, ik kan Karin haar verhaal bijna letterlijk kopieren.

''Hallo, ik was vandaag bij een gemeentelijk archief, ik zeg nog niet waar, anders verpruts ik het voor mijzelf. ''

Voor mij is het bezoek al weer een tijdje geleden, het was in het jaar 2000, het jaar waarin heel veel mensen met friese roots naar Friesland kwamen voor een grote reunie: Simmer 2000
Voor het dorp Heeg heb ik onderzoek gedaan naar de vroegere bewoners. Het gemeentearchief kan en mag ik wel noemen: Wymbritseradeel.

''Een archivaris...nee hadden ze niet. Een leesapparaat wel, die deed het niet, de bak met microfiches zat dik onder het stof. 'Kunt u zich daarmee redden? ''

Ze hadden in Wymbritseradeel geen archivaris en het lees-/kopieerapparaat was kapot. Na een uurtje knutselen kon ik als ''ervaren'' gebruiker kopietjes maken. De hele dag heb ik kopietjes gemaakt van het bevolkingsregister in een ruimte waarin ik de enige bezoeker was.

''er werd een bakje koffie gebracht''

Ook ik kreeg meerdere kopjes koffie, met koek !

''Kennen jullie zulke situaties? groeten Karin''

Ja dus, en het slot van mijn verhaal: de honderden kopieën die ik had gemaakt kreeg ik geheel gratis mee naar huis.........omdat ik het kopieerapparaat weer had gemaakt. Ik kon praten als Brugman, het bleef gratis.
Tijdens de Simmer 2000 reunie had ik een presentatie van de gegevens gemaakt, aangevuld met foto's en gegevens uit diverse andere bronnen. Eén van de ambtenaren was er ook, vol verbazing kijkend naar de gegevens, gepresenteerd in één groot verband. Hij vertelde me later dat hij sindsdien heel anders met het bevolkingsregister omging.

Groetjes, Maikel

Nu gaan we helemaal off topic, maikel.....postzegels kopen... ga ik vandaag doen.
En ik heb het archiefje voor volgende week al weer besproken.
groetjes Karin

Hoi Karin,

dan ga ik maar even door op het off-topic gebeuren:

Eerst zien, dan geloven !!!!!!!!!!!!!

En weer terug naar het onderhavige onderwerp: ik was vorige week op het archief in Groningen, geloof het of niet, er waren heeeeel veel bezoekers, ik schat een dikke 100. Ook dat kom je tegen.

Groetjes, Maikel

Hoi maikel,
Kijk morgenvroeg maar in de brievenbus, beetje slordig dichtgeplakt en met een hele rij Nijntje kinderpostzegels erop, ik ga zo de kleinkinderen van school halen en gooi het meteen op de post.
groetjes karin

Ook ik kom regelmatig in een gemeentehuis met een archief waar alles kan: vele oude boeken waarin je in kunt bladeren zonder dat iemand je op de vingers zit te kijken, kopje koffie erbij en (gratis) copieën maken, geen enkel probleem!

Uiteraard doe ik alles met beleid. Copieën maak ik nauwelijks, maak foto's van de aktes en druk ze thuis in kleur af, net echt. Koffie drinken alleen als er geen boeken op tafel liggen en uiteraard alle boeken netjes terugzetten. Nee, er zijn geen microfiches en er is geen internet, maar hier kom ik het liefste!

Groeten, Erwin

En oh ja, geboorteakten openbaar na 100 jaar? Die van 1920 staan er gewoon hoor!

Keren,

Dat klopt. Je zou denken dat men dat ook zou moeten weten, maar dat valt dus tegen. Alhoewel een genealoog dit eerder als een meevaller ziet, toch? Overigens kunnen geboortedata tot ca. 1950 ook eenvoudig uit het bevolkingregister of gezinskaarten gehaald worden.

Erwin

Inderdaad Erwin! En ook veel uit de collecties Familieadvertenties (CBG/NGV).
Ik dacht wel, dat wat de Persoonskaarten betreft een voorwaarde werd gesteld m.b.t. niet publiceren, maar voor eigen gebruik. Maar ik heb mij daar niet in verdiept, omdat ik de privacy van levende personen (zeker op Internet) altijd probeer te respecteren.
Mvg.
Koos.

Nou ik heb het, en nog wel bij het CBG!!, ook mee gemaakt maar dat was wel in 1988 of iets later, ik kreeg daar de originele brieven op perkament in handen van mijn eigen voorouders, uit 1746, toen ik naar de collectie handschriften vroeg.
Ook toen was de verleiding ergggg groot om die in me tas te stoppen, maar goed, gewoon kopieën gemaakt en weer netjes terug gegeven, zucht. Dat dit daar nog eens gebeurd zal niet meer gebeuren maar toen, mijn hart sloeg wel een slagje over!

groeten Harrie Hagedoorn

Hoi Karin,
Heel erg leuk jouw verhaal!.Ik zat me wel te bedenken dat "meneer Hageman"ook dit forum kan bezoeken en vervorgens het verhaal leest........Of anders misschien: naar zijn baas lopen met de dringende vraag om nu eindelijk eens te moderniseren en met de tijd mee te gaan, of thuisgekomen aan zijn vrouw vertellen dat ie zo'n enthousiaste dame op bezoek had gehad waar het de hele dag zo gezellig mee was geweest en dat hij zich dagelijks realiseerde wat voor leuke baan hij toch had!? Vervolgens had hij zijn nachtgoed aangetrokken, zijn slaapmuts opgezet en met het kaarsje in zijn vuist geklemd de krakende trap naar boven beklommen...........
Han

Hallo Han en anderen, meneer Hageman heeft dit verhaal al gelezen en is een trouwe bezoeker van dit forum. Hij heeft vaak verteld over de goeie oude tijd met stoffige boeken en archiefjes waar alles kon. Daarom is mijn verhaal een meneer Hageman verhaal geworden.
Het beeld wat jij van de archief-meneer geeft is wel heel leuk, maar het leek mij meer het type van het zal mijn tijd wel duren.
Leuk al die verhalen.
groetjes karin