Een stukje uit een NRC-interview met Bert de Vries, voorzitter van de Koninklijke Vereniging Archiefsector Nederland, van 30 januari j.l.

Vraag:

"Het digitaal vrijgeven van de strafdossiers over collaboratie in de Tweede Wereldoorlog zou een eerste proeve van modern archiefbeheer moeten zijn. Maar dat is voorlopig uitgelopen op een teleurstelling. Wat ging er fout?"

Antwoord:

"De minister had eerst gezegd dat die archieven online openbaar zouden worden, maar dat werd vervolgens teruggedraaid, waardoor in de praktijk die dossiers nog steeds beperkt openbaar zijn. Met als gevolg dat familie van slachtoffers er nog steeds nauwelijks bij kunnen, maar die van de daders wel. Dat is belachelijk, een schande. Wat ons betreft, komt dat oorlogsarchief morgen online beschikbaar. Maar de minister wil dat nu eerst in een apart wetsvoorstel regelen. En dan is het aan de Tweede Kamer om daar spoed achter te zetten.

"Het Nationaal Archief had het allemaal goed voorbereid, in overleg met belangenorganisaties, burgemeesters en ook de Autoriteit Persoonsgegevens. Toch kwam die laatste last minute met die waarschuwingsbrief dat de privacywetgeving in de weg stond. Dan kun je als minister ook zeggen: „We nemen kennis van die waarschuwingsbrief, maar nemen die even niet in behandeling. Maar er was eind vorig jaar te veel paniek bij de ambtenaren van het Nationaal Archief en die van het ministerie van OCW. Het ministerie had ook boetes van de Autoriteit Persoonsgegevens kunnen afwachten en die vervolgens aan de rechter kunnen voorleggen, daar zou ik voor zijn geweest.

„Archieven zijn er voor de openbaarheid en wij zijn niet op aarde gezet om pijnlijke geschiedenissen achter te houden. Wat mij betreft hadden die archieven al twintig jaar geleden openbaar mogen zijn. Maar nu zien mensen een overheid die onderling niet in staat is om zo’n kwestie op een normale manier op te lossen."

Wat mij betreft een visie waar ik me goed in kan vinden.

Zolang er nog zoveel fouten in de CABRlijst zitten (zoals verzetsmensen en zelfs omgebrachte Joodse personen die ook in de namenlijst voorkomen) en geen check heeft plaatsgehad met experts van het NIOD niet openbaar maken.

De enig juiste remedie om (veronderstelde) fouten te corrigeren, is het openbaar maken van de CABR-dossiers. Correctie door derden, zoals het NIOD, is zeker geen garantie dat dan alle fouten uit de lijst zullen zijn. Ook die derden zullen, wil men het goed doen, alle dossiers moeten raadplegen met een enorme tijdsvertraging tot gevolg. Openbaarmaking (lees: het digitaal doorzoekbaar maken) van de dossiers maakt de gewraakte lijst ook overbodig.

Het lijkt me juist om alle nakomelingen van zg. "foute" Nederlanders de mogelijkheid te geven om de gegevens van hun "foute" voorouder te blokkeren. Nu kunnen er teveel mensen gekwetst worden, met als enig doel: vrijheid van gegevens, waar veelal niemand door geschaad wordt als hij/zij ze niet weet. Inzage zou gemotiveerd aangevraagd kunnen worden bij het archief.

Wie bepaald er dan wat nakomelingen van "foute" Nederlanders zijn ?

De hele samenleving wordt geschaad als deze dingen nu niet openbaar worden.

Dan kunnen we n.l. niet meer leren van in het verleden gemaakte fouten.

Ben het helemaal eens met de heer Gerrit Scholl,

Het betreft immers het leven van de voorouders waar je dus als nakomeling niets aan kan veranderen.Waarom zou je ook?Het is immers niets om je voor te generen. 

Open gooien die archieven!

Mvrgr.Bert de Bruijn

@Geert Geraedts

U zegt: "Nu kunnen er teveel mensen gekwetst worden, met als enig doel: vrijheid van gegevens, waar veelal niemand door geschaad wordt als hij/zij ze niet weet."

Het enig doel is zeker niet de vrijheid van gegevens. Veelal is het doel (ook), en zeker het mijne, het zoeken naar informatie waarvan a) überhaupt niet bekend is of die informatie er wel is en b) al helemaal niet in welk dossier het zou kunnen staan.  Neem als voorbeeld een situatie waarin mogelijk sprake is van verraad en de nabestaanden van die verrader het recht hebben zo'n dossier te blokkeren. Dan zal de onderzoeker nooit tot afronding van zijn zoektocht kunnen komen terwijl dat met de optie om digitaal te zoeken wel mogelijk is.

Je zou het met een citaat van Churchill kunnen beschrijven.

Nooit in de geschiedenis van onze archieven werden er zovelen met gerechvaardigde belangen zozeer geschaadt, door zo weinigen met vermeende belangen.

Overigens heb ik in 2002 tegen vergoeding van een kwartje per kopie, het gehele CABR dosssier dat voor mij belangrijk was meegekregen.

Beste Geert,

Maar wat te doen als de ene direct nakomeling wel bezwaar maakt maar andere directe nakomelingen juist openbaarheid willen.

Groetjes

Paul

Ik ben voorstander van het openbaar maken. En dan liefst digitaal. Dan kan ik en iedereen zelf beoordelen wat familieleden gedaan hebben of niet. Dat kan bepaalde zaken in familiekwesties juist verhelderen.

Voor, tegen, voor, tegen enz.

Ik denk dat de discussie op dit sub forum over het onderwerp

 "Heeft iedereen het recht om te weten of jouw opa fout was in de oorlog?"

weinig zin heeft.

De berichten zijn elke keer een herhaling van zetten.

De voor en tegens kunnen beter hun schrijven richten aan Het Nationaal Archief of bij 

Groet,

Everardus 

Elke tijd heeft zijn eigen moeilijkheden waar mensen mee om moeten gaan. De ene kiest A en de ander B.  Ongetwijfeld heeft dat te maken met persoonlijke omstandigheden en mogelijkheden. 
Als achteraf de mensheid keuze A “fout“ vindt,  zal - zoals tegenwoordig gebruikelijk lijkt te zijn - iedereen die die keuze gemaakt had, nogmaals veroordeeld worden en zo mogelijk uit de geschiedenis geschrapt worden. Blijkt weer een tijd later keuze B de foute keuze te zijn geweest, zal ook die dezelfde reactie geven. 
Feit is dat men NU in alle vrijheid kan kijken naar keuzes die men destijds in een andere situatie moest maken. We beoordelen die keuzes naar mijn idee op een verkeerde manier. We hoeven ons in ieder geval niet te schamen of ons op de schouder te kloppen voor keuzes die anderen maakten. Ongeacht of dat nou familieleden waren of niet.

Een goede eeuw daarvoor, in de Franse tijd, waren er ook mensen die - volgens de huidige opvattingen - verkeerde keuzes maakten. Gaan we die ook afschermen? 
De bedoeling van geschiedenis is dat we er van kunnen leren. Hoe leer je er van als het afgeschermd is?

@F, van Andel,

Met alle respect maar je punt heb je al gemaakt met je bericht van 16 januari j.l.

Het wordt nu een herhaling van zetten.

Met vr.groet,

Everardus Rollema

Ik heb er niets op tegen. Mijn vaders moeder en de ouders van mijn moeder hebben WO II niet meer meegemaakt. Er zijn natuurlijk altijd aasgieren die er een publicitair slaatje uit willen slaan. En vergeet "de bladen" niet. Ben je een bekende Nederlander dan kun je dus "in het zonnetje worden gezet" met foute ouders. Maar verheimelijken is ook niet goed. En je bent natuurlijk niet verantwoordelijk voor de daden van je grootouders.