Misschien is het voor menigeen hier een eitje, maar op de huwelijksakte van Herman van Ommen (1862) staat dat hij de "`natuurlijk niet erkende zoon" van Willemina van Ommen is. Dat "natuurlijk niet erkende zoon" vind ik enigzins cryptisch. Betekent het dat Willemina zijn biologische moeder is maar haar kind niet erkend? Of betekent het eenvoudigweg dat de vader het kind niet erkend en derhalve ook nergens is terug te vinden?
Volgens mij betekent het dat het dat bij de aangifte is verklaard dat Wilhelmina van Ommen zijn natuurlijke moeder is maar dat de moeder dat nooit heeft bevestigd. Ik neem aan dat ten tijde van de sluiting van het huwelijk van de zoon de moeder niet meer in leven was en daarom niet op dat moment over kon gaan tot erkenning. Vaak vind je bevestigingen ook als de zoon zich moet laten registreren bij de militie.
mvg-Ben
Dat dacht ik in eerste instantie ook. Maar volgende de geboorteakte van Herman (1862) is zijn moeder een 23-jarige dienstmeid. De enige Willemina of Wilhelmina die geboren wordt tussen 1838 en 1840 is die met ouders Willem Hendriks van Ommen en Geertje Bruggeman. Er wordt nog een Willempje in 1838 geboren in Oldenbroek, maar die overlijdt het jaar daarop. De Willemina die in aanmerking komt overlijdt pas in 1886 en zou ten tijde van het huwelijk van Herman in leven moeten zijn.
Je bent fantastisch Karen. Dank je wel, wederom!
Blijf ik overigens nog wel met de vraag zitten wat het "natuurlijk niet erkende zoon" betekent. Herman wordt geboren op 24 februari 1862 en Willemina trouwt in augustus van datzelfde jaar met Jan Brouwer (landbouwer, 45 jaar). Willemina is ten tijde van het huwelijk met Jan een 'boerenmeid, 23 jaar'. Op de geboorteakte van Herman staat dat Willemina dienstmeid was. Gezien het grote leeftijdsverschil is het misschien niet uitgesloten dat Willemina dienstmeid/boerenmeid was op de boerderij van Jan Brouwer. Alleen snap ik dan niet waarom Herman als "natuurlijk niet erkende zoon" ter wereld komt.
Re.: " wat het "natuurlijk niet erkende zoon" betekent. "
Zoals Ben Wegman al schreef.
Zie ook bijv. https://www.stamboomforum.nl/genealogie/2/5772/0/
" Als derden (getuigen, vroedvrouw) dat kind aangeven dan zal het kind de naam van de moeder
krijgen maar is niet door haar erkend.
Er is dan geen wettelijke "verbinding" tussen hen beide en zij kunnen bv. niet van elkaar erven.
De moeder moet persoonlijk op de burgerlijke stand haar kind gaan erkennen en dat kan zelfs
na het overlijden van dat kind via de rechtbank gebeuren om bv. te erven van haar kind. "
Overigens zal er staan natuurlijke, niet erkende zoon.
Aha, thanks again! Ik zag in de geboorteakte al staan dat Simon Salomon van Raalte, chirurgijn, de aangifte deed. Maar ik heb net niet kunnen lezen dat daar nog achter staat "en vroedmeester". Wie dan de vader is moeten we maar even in het midden laten. Tenzij er andere documenten zijn die dat kunnen uitwijzen.
Ps. Er staat écht "natuurlijk" en geen "natuurlijke". Minor detail :)

Re.: " Wie dan de vader is moeten we maar even in het midden laten. "
Daar is zeer waarschijnlijk niet meer achter te komen.
Mogelijk ene Herman 
Mmm... het kind wordt geboren in februari. En in augustus trouwde de moeder? Ik vermoed dan toch, dat de bruidegom niet de vader is geweest -- anders had hij de jongen zeker erkend. Ténzij hij ten tijde van de geboorte nog getrouwd was met een eerdere echtgenote, dan is die erkenning vermoedelijk niet mogelijk.
In de geboorteakte is er geen sprake van dat hij niet door zijn moeder erkend zou zijn, echter wordt er geen vader in vermeld. Een "natuurlijk" kind was een eufemisme voor een buitenechtelijk kind. "Niet erkend" slaat in dit geval voor zover ik het kan beoordelen op het vaderschap.
Nee hoor, ook een moeder moest het kind erkennen, daar zijn al heel wat draadjes op het foum aan gewijd.......
Ik denk dat "niet erkend" ook op het moederschap slaat.
De moeder is - uiteraard - immers niet aanwezig als haar kind wordt aangegeven.
sorry abusievelijk dubbel geplaatst
ik ben zelf een natuurlijk - of buitenechtelijk - kind, en herinner mij dat ik , snuffelend naar informatie over mijn voor mij onduidelijke afkomst, een papier vond waarop mijn moeder mij als haar kind erkende. Dat was na mijn geboorte in 1938, maar door de latere datering (november 1939, misschien een schrijffout?) ben ik een tijd lang in grotere verwarring geweest, omdat ik dacht dat ik helemaal haar kind niet was en dat ik al een jaar ouder was. Toen ik vele jaren later naar dit document vroeg, deed mijn moeder of ze niet wist waarover ik sprak.
Kan zijn dat ze het zich niet herinnerde misschien. Al die papieren ook en in die tijd was dat voor vrouwen allemaal wat minder duidelijk. Er zal wel gezegd zijn dat ze iets moest ondertekenen, maar wellicht werd het niet eens goed uitgelegd zodat ze geen idee had wat ze had getekend, het waren hele andere tijden!