Onlangs las ik een oproep van iemand om voor vrouwen de term 'meisjesnaam' te veranderen in 'geboortenaam'. Want we spreken bij mannen toch ook niet van een 'jongetjesnaam'? Is meisjesnaam dan nog wel van deze tijd? Want mannen kunnen tegenwoordig ook de naam van hun vrouw / partner aannemen. Wat vinden jullie?
Ik ben het daar zeker mee eens. Ik ben zelf erkent bij het huwelijk van mijn ouders, en had tot die tijd de achternaam van mijn moeder. Maar ik vond het, als man, toch gek om van mijn "meisjesnaam" te spreken.
Ik gebruik al jaren de term "geboortenaam"
Dat is de naam die je formeel hebt gekregen bij de geboorte.
Een huwelijk o.i.d. doet daar niets aan af.
(i.m.h.o.)
Overigens neem je die andere naam niet aan, je mag hem gebruiken.
Het is een recht.
Voorzover ik weet: tot het huwelijk/partnerschap(o.i.d.) eindigt.
Grtn
Een uitstekende suggestie. Ik denk dat "meisjesnaam" nog dateert uit de tijd dat de man automatisch hoofd van het gezin was en de vrouw tot aan de jaren vijftig van vorige eeuw "niet handelingsbekwaam" werd geacht. De man was juridisch "de baas" en bepaalde zo nodig de woonplaats en allerlei andere aspecten van het huwelijk. Deze tijd ligt gelukkig achter ons. En inderdaad, tegenwoordig mag de vrouw de naam van haar man dragen, en de eventuele kinderen kunnen naar vaders of moeders familienaam genoemd worden. Dit kan het concept van genealogie wel enigszins op zijn kop zetten( het begrip stamhouder zal herijkt moeten worden). Gegevens langs de vrouwelijke lijn zijn in het verleden vaak schaarser of afwezig. Maar ook dit zal oplosbaar blijken.
M-J Verheugen
Ik denk dat er genoeg argumenten zijn om voor de neutrale term geboortenaam te kiezen. Deze term omvat bovendien al die andere situaties waarin een persoon op enig tijdstip een andere achternaam krijgt.
we spreken bij mannen toch ook niet van een 'jongetjesnaam'? Is meisjesnaam dan nog wel van deze tijd? Want mannen kunnen tegenwoordig ook de naam van hun vrouw / partner aannemen.
Meisjesnaam - jongensnaam. Wellicht zelfs nog meer "van deze tijd" ?
Geboortenaam kan ook door adoptie gewijzigd zijn.
Het is toch gewoon de familienaam.
@ J. vd Linden, familienaam, een mooie benaming. Denkend aan mijzelf roept het wel vragen op.....
Familienaam.... de naam waarmee ik geboren ben? Dat was mijn familie.
Of familienaam..... de naam die ik nu draag, de naam van mijn echtgenoot, dat is mijn familie geworden.
Ik denk dat in de huidige tijd meisjesnaam inderdaad achterhaald is omdat meneer X, die mevrouw Y huwt wel 4 verschillende namen kan aannemen: X, Y, X-Y of Y-X.
Ik vind, ook bij adoptie, geboortenaam een mooie benaming. Of je die als man of vrouw na een huwelijk nu blijft gebruiken of niet.
De term “meisjesnaam” lijkt me niet meer van deze tijd. Geboortenaam geeft het precies aan. Ik ben er voor.
Toen ik in 1968 trouwde vond ik het een probleem mijn naam “ kwijt te raken”. Wij stonden op de barricades voor zelfstandigheid, ( financiele) onafhankelijkheid, blijven werken na het huwelijk . Enz. Maar je eigen naam werd tweederangs. Tot de dag van vandaag schrijf ik dus altijd mijn eigen naam er achter.
Ik heb de term "meisjesnaam" altijd erg denigrerend gevonden. Als mij gevraagd wordt: "is dat uw meisjesnaam?" geef ik als antwoord: "nee, dat is mijn eigen naam".
In plaats van "is dat uw meisjesnaam?" zou men ook kunnen vragen: "is dat/gebruikt u uw eigen (achter)naam of de naam van uw partner?". Toepasbaar in alle situaties: man-vrouw, vrouw-vrouw en man-man.
@Bedet (n.a.v. post 2/6 22:21)
Dank voor de correctie
Het recht blijft bestaan tot het volgende huwelijk/geregistreerd partnerschap
Grtn
Tsja ik heb mijn geboortenaam gewoon gehouden na mijn huwelijk als wettige achternaam. Hier in Frankrijk begrijpen ze er geen barst van dus sta ik onder mijn man's naam ingeschreven bij het ziekenfonds. Als je dan je paspoort in het ziekenhuis toont is er wel eens verwarrring en heb je iets uit te leggen. Gelukkig staat er nu in kleine letters bij dat ik getrouwd ben met meneer "X", nu snappen ze het beter.
@Bedet, naar mijn inzicht bent u door uw huwelijk geen familie van uw man geworden, maar vormt u samen met uw man een nieuwe familie. Familie bent u van degenen met wie u bloedverwantschap heeft en daar is uw man hopenlijk niet bij.
Maar on topic: JA Geboortenaam is veel beter dan meisjesnaam, hoewel kinderen die voor de huwelijkssluiting geboren werden, de familienaam van hun moeder kregen en bij de huwelijkssluiting door de vader erkend werden een wat ambivalent gevoel zouden kunnen krijgen.
@Annemarie, iets dergelijks heb ik ook meegemaakt hier in Nederland. Maar er staat bij mijn man toch ook niet dat hij gehuwd is met die en die.
@Anna, ach mijn probleem is opgelost ermee, dus 'nom de jeune fille' of 'nom de naissance', we dwalen af.............
Helemaal eens met Yolanda Lippens.
Geboortenaam is veel geschikter.